Kancelaria Domański Zakrzewski Palinka wydała kolejny raport – Barometr legislacyjny. Obejmuje on lata 2008–2011, w czasie których rząd realizował zapowiedzi. Okazało się, że próby usprawnienia procesu planowania legislacyjnego, podejmowane intensywnie przez administrację rządową w okresie 2009 – 2010 okazały się mało skuteczne. Również monitoring projektów unijnych nie miał większego znaczenie dla terminowości prac legislacyjnych.
Według raportu terminowość prac legislacyjnych zależy w dużej mierze od czynników politycznych. Im większe różnice między partiami koalicyjnymi w danym obszarze polityki publicznej, tym mniejsze szanse na przyjęcie projektu ustawy w terminie. Jednocześnie, im ważniejsza jest dana tematyka dla partii ministra planującego projekt, tym większe szanse na jego przyjęcie w terminie.
Wpływ na terminowe zakończenie prac legislacyjnych ma również stopień skomplikowania projektu ustawy. Projekty nowelizacyjne mają większą szansę na przyjęcie w terminie niż projekty nowych
regulacji, co należy uwzględnić przy planowaniu działań legislacyjnych. Wyniki badań pokazują, że poziom zatrudnienia w resorcie nie ma istotnego wpływu na terminowość prac legislacyjnych. Skuteczność realizacji projektów planowanych przez mniejsze ministerstwa nie odbiega bowiem od właściwej większym ministerstwom.
Wnioski
Najważniejsze z nich to:
– usprawnienie procesu koordynacji międzyresortowej i przyznanie centrum rządu silnych uprawnień do weryfikacji propozycji resortowych;
– uwzględnienie oceny politycznego kontekstu planowanych projektów na etapie programowania;
– dokładna ocena technicznej materii projektowanych przepisów w trakcie konstrukcji programów legislacyjnych.
Zdaniem ekspertów DZP - proces planowania powinien uwzględniać ocenę politycznego kontekstu planowanych projektów. Projekty dotyczące zagadnień, które dzielą partie koalicyjne związane są z wyższym ryzkiem dla terminowego ukończenia prac. Jednocześnie projekty o dużym znaczeniu politycznym dla partii koalicyjnych są bardziej terminowe. Wyższą terminowość prac nad projektami ustaw można by zatem osiągnąć konstruując programy legislacyjne wokół projektów o dużym znaczeniu politycznym w obszarach charakteryzujących się niskim konfliktem wewnątrz koalicji.
Po drugie, dla terminowości działań legislacyjnych kluczowy jest sprawny proces koordynacji międzyresortowej.
W sytuacjach, w których koalicja rządowa decyduje się na przygotowanie projektu w dziedzinie potencjalnie konfliktowej, sprawny proces rozstrzygania sporów między resortami pozwoliłby na terminowe ukończenie prac legislacyjnych.
Po trzecie, przy konstruowaniu programów legislacyjnych należy zwracać większą uwagę na poziom skomplikowania projektów, np. projekty nowelizacyjne są bardziej terminowe niż projekty nowych regulacji.