Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. 
Projekt nowelizacji ustawy zakłada, że w latach 2012-2013 będzie obowiązywała nowa płatność do tytoniu wysokiej jakości, o którą będą mogli ubiegać się jego producenci. 
Płatności te mają przysługiwać rolnikom, którzy w danym roku spełniają warunki do przyznania jednolitej płatności obszarowej i złożyli wniosek o jej przyznanie, a ponadto zawarli umowy na uprawę tytoniu lub umowy kontraktacji w ramach umów na jego uprawę (w przypadku grup producentów tytoniu) z zatwierdzonym pierwszym przetwórcą surowca tytoniowego.
Na ten cel planuje się przekazywać ok. 30 mln euro rocznie z budżetu UE (w latach 2012-2013). Wysokość stawek płatności będzie różna dla różnych grup odmian tytoniu i ma zależeć od jakości surowca tytoniowego.
W procesie realizacji płatności do tytoniu będą uczestniczyć: Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (odpowiedzialna m.in. za naliczanie oraz wypłatę płatności do tytoniu) oraz Agencja Rynku Rolnego (odpowiedzialna za przeprowadzanie kontroli jakości surowca tytoniowego w punktach jego odbioru).
Skierowanie odrębnego wsparcia do rolników uprawiających tytoń pozwoli złagodzić zmiany, które zachodzą w ramach Wspólnej Polityki Rolnej od 2003 r. Chodzi o całkowite odłączenie płatności od produkcji i zakończenie stosowania krajowych płatności uzupełniających od 2013 r. Nowe regulacje umożliwią także utrzymanie konkurencyjności surowca tytoniowego produkowanego w Polsce w stosunku do krajów unijnych, które już wprowadziły podobne rozwiązania. 
Ponadto projekt nowelizacji zmienia zasady przyznawania płatności do owoców miękkich (malin i truskawek). Od 2012 r. przybiorą one formę płatności niezwiązanych z produkcją. Taka płatność będzie przysługiwała rolnikom, którzy uzyskali przejściowe płatności do owoców miękkich w 2008 r. i ma być wypłacana w latach 2012-2013.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra gospodarki. 
W znowelizowanych przepisach zaproponowano rozwiązania, które usuwają rozbieżności istniejące między przepisami ustawy a regulacjami unijnymi, wdrażają nowe postanowienia wspólnotowych aktów prawnych i zapewniają skuteczne ich funkcjonowanie, a także doskonalą krajowe rozwiązania dotyczące kontroli obrotu z zagranicą towarami o znaczeniu strategicznym (uzbrojenie i towary podwójnego zastosowania). 
Pierwsza grupa proponowanych zmian dotyczy dostosowania ustawy do rozporządzenia Rady UE nr 428/2009 regulującego zasady obrotu towarami podwójnego zastosowania (chodzi o towary mające zastosowanie zarówno do celów cywilnych, jak i wojskowych). W rezultacie dostosowano terminologię ustawy do rozporządzenia, w tym pojęcie „eksport” zastąpiono terminem „wywóz”, a wyraz „import” zastąpiono „przywozem”, natomiast pojecie „towary podwójnego zastosowania” zastąpiono terminem „produkty podwójnego zastosowania”. Ponadto wprowadzono przepisy umożliwiające wydawanie zezwoleń na transfery wewnątrzunijne produktów podwójnego zastosowania. Wskazano także właściwe organy do realizacji zadań określonych w rozporządzeniu. 
Kolejna grupa zmian ma na celu dostosowanie ustawy do dyrektywy 2009/43/WE. Jej celem jest uproszczenie obrotu uzbrojeniem między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Do ustawy wprowadzono pojęcie transfer wewnątrzunijny, który będzie także dotyczył uzbrojenia (obecnie dotyczy tylko produktów podwójnego zastosowania). Po zmianach możliwe będzie wydawanie zezwoleń generalnych i globalnych na obrót uzbrojeniem z krajami członkowskimi UE. Wprowadzono też przepisy, które będą podstawą do wydawania świadectwa wiarygodności odbiorcy uzbrojenia, mającego siedzibę w Polsce. Takie świadectwo uprawniać będzie do odbioru uzbrojenia wysłanego z innego państwa członkowskiego UE w ramach zezwolenia generalnego na transfer wewnątrzunijny, wydanego w tym państwie, i ma być wydawane przez szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Trzecią grupę przepisów stanowią regulacje implementujące ustalenia zawarte we Wspólnym Stanowisku Rady 2008/944/WPZiB (określa wspólne zasady kontroli wywozu technologii i sprzętu wojskowego). W efekcie do ustawy wprowadzono przepisy pozwalające na stosowanie określonych w tym dokumencie kryteriów, które państwa członkowskie są zobowiązane uwzględniać przy wydawaniu decyzji w sprawie zezwoleń na wywóz uzbrojenia. 
Ostatnią grupę przepisów stanowią regulacje usprawniające funkcjonowanie krajowego systemu kontroli obrotu z zagranicą towarami strategicznymi. W ramach tych zmian wprowadzono wiele uproszczeń postępowania dotyczącego wydawania zezwoleń na obrót towarami strategicznymi z zagranicą, a także przepisów zmniejszających obciążenia administracyjne nałożone na wnioskujących o takie zezwolenia. 
Nowe przepisy powinny obowiązywać po 14 dniach od daty ogłoszenia ich w Dzienniku Ustaw.
Rząd nie popiera obywatelskiego projektu ustawy o grupie Lotos, ponieważ uważa, że nie ma potrzeby regulowania przepisami ustawy stosunków między państwem a spółką Grupa Lotos SA.
Wnioskodawcy projektu w istocie zakładają zwiększenie zaangażowania kapitałowego Skarbu Państwa w spółce, której ponad 46 proc. akcji jest własnością inwestorów prywatnych, a to – zdaniem rządu – jest sprzeczne z zasadą spójności i przejrzystości systemu prawnego. Zastrzeżenia wzbudza wskazanie państwa jako podmiotu, który byłby zobowiązany do zachowania przez Skarb Państwa większościowego pakietu akcji spółki zapewniającego decydujący głos na walnym zgromadzeniu.
Projekt ustawy, według rządu, wzbudza wątpliwości takie m.in. jak: brak odpowiednio długiego vacatio legis, co może skutkować naruszeniem zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa. Zawiera też wiele błędów legislacyjno-redakcyjnych. Zaproponowane zapisy wprowadzają ponadto liczne wyjątki od obowiązujących przepisów Kodeksu spółek handlowych czy ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa. Projekt ustawy nie jest również spójny pod względem terminologicznym, merytorycznym i proceduralnym z obowiązującymi już regulacjami.
Ponadto zdaniem rządu, niektóre z zaproponowanych rozwiązań mogą stanowić podstawę do zarzutów Komisji Europejskiej, z uwagi na administracyjną ingerencję państwa w strukturę akcjonariatu spółki, co w konsekwencji może negatywnie wpływać na jej wartość. 
Należy ponadto podkreślić, że 20 grudnia 2011 r. proces prywatyzacyjny Grupy Lotos SA został zakończony bez rozstrzygnięcia, nie wpłynęły bowiem do Ministerstwa Skarbu Państwa wiążące oferty na zakup pakietu akcji spółki. Jednocześnie wciąż obowiązują zapisy polityki rządu dla przemysłu naftowego w Polsce, zakładające, że Skarb Państwa pozostanie co najmniej większościowym akcjonariuszem Grupy Lotos S.A.