Rzecznik praw obywatelskich wnosi do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z konstytucją przepisów artykułów 36 i 37 Ustawy o radiofonii i telewizji. Z analizy RPO wynika, że stosując art. 36 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji organ koncesyjny może brać pod uwagę także takie przesłanki, które nie zostały wysłowione w tekście ustawy. W istocie więc ustawodawca pozostawił organowi koncesyjnemu dowolność kształtowania ostatecznego kształtu ograniczeń wolności określonych w art. 22 i art. 54 ust. 1 Konstytucji RP. Ograniczenia te nie zostały więc, czego wymaga konstytucyjny standard, uczynione „tylko w drodze ustawy" czy też „ustanowione tylko w ustawie", lecz wynikają z praktyki przyjętej przez organ koncesyjny.
Dlatego też - zdaniem rzecznika praw obywatelskich - art. 36 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji wprowadzając otwarty katalog przesłanek, które powinien brać pod uwagę organ koncesyjny w trakcie postępowania o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych lub telewizyjnych w istocie zawiera upoważnienie blankietowe dla tego organu.
Rzecznik zauważa, że w myśl art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. RPO przypomina, że interpretując art. 92 ust. 1 Konstytucji RP Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie wyjaśniał, że upoważnienie do wydania rozporządzenia musi mieć charakter szczegółowy pod względem podmiotowym, przedmiotowym oraz treściowym. Zdaniem RPO uzasadniony jest więc także zarzut, iż art. 37 ust. 4 ustawy o radiofonii i telewizji z opisanych powodów jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Ja zauważa rzecznik w swoim wniosku, zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy o radiofonii i telewizji Krajowa Rada, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, określi, w drodze rozporządzenia, dane, które powinien zawierać wniosek, oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach o udzielenie koncesji. Powyższe upoważnienie ustawowe nie zawiera jednak dla Krajowej Rady żadnych wskazówek co do tego, czym powinien kierować się ten organ określając dane, które powinien zawierać wniosek. - W efekcie w omawianym zakresie Krajowa Rada została wyposażona w istocie w nieograniczone przez ustawodawcę możliwości regulacyjne – stwierdza we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego rzecznik praw obywatelskich.
Wniosek RPO>>>>
RPO: ustawa o radiofonii i telewizji za bardzo blankietowa
Ustawa o radiofonii i telewizji nadaje Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji zbyt wiele swobody interpretacyjnej uważa rzecznik praw obywatelskich. I wnioskuje do TK o uznanie dwóch artykułów tej ustawy za sprzeczne z konstytucją.