Ja stwierdza RPO we wniosku, z art. 63 Konstytucji RP wynika, każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej. W stosunku do określonej kategorii podmiotów, tj. osób skazanych w ich relacjach z organami wykonującymi orzeczenie, ustawodawca wprowadził jednak dodatkowe warunki korzystania ze skargi (wniosku) w postaci udokumentowania swoich żądań lub propozycji oraz używania poprawnego języka. Bez spełnienia tych warunków, skarga pozostanie bez rozpoznania.
- Wprowadzone ograniczenia prawa do skargi nie spełniają kryterium konieczności. Zgodnie z konstytucją ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie prawnym dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób - mówi Ewa Dawidziuk, z Zespołu Prawa Karnego Biura RPO.
Krzysztof Dąbkiewicz
Kodeks karny wykonawczy. Komentarz [PRZEDSPRZEDAŻ]>>>
Zdaniem racznika kwestionowane przepisy naruszają również zapisaną w art. 32 Konstytucji zasadę równości wobec prawa. Nie można bowiem uznać, że do zróżnicowania doszło z zastosowaniem racjonalnych kryteriów, skoro skarga kierowana w imieniu skazanego przez inną osobę do organu wykonującego orzeczenie nie jest objęta rygorami wynikającymi z zaskarżonych przepisów. Takie obostrzenia nie dotyczą również skargi skazanego kierowanej do innych organów władzy publicznej niż organy wykonujące orzeczenie. Tymczasem - podkreśla RPO we wniosku - skarga w polskim systemie prawnym stanowi odformalizowany środek ochrony interesów jednostki, a potwierdzeniem tego jest ogólna regulacja zawarta w art. 227 k. p. a.
Wniosek RPO do Trybunału Konstytucyjnego ws. ograniczenia skazanym prawa do skargi znajduje się pod linkiem: https://www.rpo.gov.pl/sites/default/files/Wniosek_do_TK_ws_ograniczenia_skazanym_prawa_do_skargi.pdf