W wystąpieniu do ministra sprawiedliwości Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się w sprawie przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy., co reguluje art. 226 par.1 kodeksu karnego. Problematyka ta wyłoniła się w sprawach podejmowanych w biurze RPO.
Obecne brzmienie tego uregulowania zostało nadane ustawą z 9 maja 2008 r., która miała czynić zadość wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego z października 2006 r. (sygn. akt P 3/06). Trybunał orzekł wówczas, iż artykuł ten - w brzmieniu sprzed nowelizacji - w zakresie w jakim penalizował znieważenie funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy, dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie, lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych, jest niezgodny z konstytucją.
Literalne brzmienie obowiązującego aktualnie artykułu. uprawnia do stwierdzenia, iż ustawodawca dokonując nowelizacji omawianego uregulowania, pominął istotne z punktu widzenia konstytucji znamię czynu wskazujące, iż znieważenie funkcjonariusza publicznego musi być dokonane "publicznie". W ocenie rzecznika, ustawodawca winien w pełnym zakresie uwzględnić przywołany wyrok Trybunału Konstytucyjnego, poprzez doprecyzowanie znamion czynu z art. 226 § 1 k.k..
Należało to zrobić w ten sposób, by przepis określał, że przestępstwo polegające na znieważeniu funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy może zostać popełnione tylko wówczas, gdy znieważenie nastąpiło publicznie, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Doprowadziłoby to do prokonstytucyjnego ukształtowania znamion karno–kodeksowego uregulowania i zapobiegałoby rozbieżnej linii orzeczniczej sądów.
Rzecznik Praw Obywatelskich prosi ministra sprawiedliwości o poinformowanie, czy przewidywane są zmiany legislacyjne, które stanowiłyby rozwiązanie przedstawionego problemu.