W wystąpieniu do dyrektora generalnego Służby Więziennej RPO stwierdza, że wykonując tę karę, skazanemu uniemożliwia się m.in. kontakt z innymi osadzonymi, rodziną i innymi osobami, poza przełożonymi i osobami wykonującymi szczególne zadania np. lekarzem, obrońcą, kapelanem czy psychologiem. - Zakaz kontaktu z tymi osobami wykraczałby poza istotę tej kary, która jest jednym ze środków oddziaływania penitencjarnego i ma realizować przede wszystkim cele wychowawcze – czytamy w opinii Rzecznika.
Tymczasem w prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym w sprawie skargi skazanego dyrektor okręgowy Służby Więziennej nie zgodził się ze stanowiskiem Rzecznika wskazując, że czasowe pozbawienie możliwości korzystania z samoinkasujących aparatów telefonicznych skazanego umieszczonego w celi izolacyjnej nie jest równoznaczne z naruszeniem prawa do obrony i nie prowadzi do pozbawienia prawa do komunikowania się z obrońcą. Skazany może bowiem swobodnie porozumiewać się z adwokatem w drodze korespondencji.
RPO przypomina, że problematyka prawa do obrony skazanego odbywającego karę dyscyplinarną w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej była już przedmiotem wystąpienia do dyrektora generalnego Służby Więziennej w 2010 r. Dyrektor generalny zgodził się wówczas z Rzecznikiem, iż w świetle obowiązujących regulacji prawnych wymierzenie skazanemu kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej nie może ograniczać jego prawa do komunikowania się z ustanowionym w postępowaniu wykonawczym obrońcą.
Rzecznik praw obywatelskich sugeruje więc Służbie Więziennej podjęcie działań, które skutecznie będą chronić prawo do obrony skazanego odbywającego karę dyscyplinarną w postaci umieszczenia w celi izolacyjnej.
Więcej>>>

ID produktu: 40187961 Rok wydania: 2012
Autor: Ryszard A. Stefański
Tytuł: Obrona obligatoryjna w polskim procesie karnym>>>