Projektowane instrumenty podatkowe, które mają wspierać prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej dotyczą zmian w obu ustawach o podatkach dochodowych oraz w ustawie Ordynacja podatkowa. Polegają one m. in na: zniesieniu opodatkowania aportu własności intelektualnej i przemysłowej; rozszerzeniu listy kosztów kwalifikowanych o koszty uzyskania patentu; zwiększeniu kwot kosztów kwalifikowanych, które można odliczyć od podstawy opodatkowania; zwiększeniu kwoty ulgi podatkowej dla podatników podnoszących poziom nakładów na badania,  możliwości przyznania zwrotu gotówkowego dla wydatków kwalifikowanych, które nie mogły zostać objęte ulgą ze względu na brak dochodu,  traktowanego na równi z nadpłatą podatku.

Dowiedz się więcej z książki
Kodeks spółek handlowych. Wybór orzecznictwa
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł



 W ocenie Rady Legislacyjnej te zmiany nie budzą zastrzeżeń, choć należy pamiętać, że instrumentalne wykorzystywanie instytucji podatkowych ma ograniczoną skuteczność, sama zaś skuteczność zmian w prawie, również w kontekście celu danej regulacji prawnej, uzależniona jest od wielu innych czynników. 
Rada Legislacyjna zwraca ponadto uwagę, że takie, tj. instrumentalne, sięganie po zmiany prawa podatkowego zwiększa ryzyko nadużywania tych rozwiązań przez podatników. Za omówionymi zmianami koniecznie powinna nadążać właściwa korelacja środków prawnych, tj. ułatwieniom w zakresie obciążeń podatkowych muszą towarzyszyć odpowiednie, bardziej intensywne, instrumenty kontroli ze strony aparatu podatkowego.
Rada Legislacyjna stwierdza ponadto, że proponowane zmiany, jako motywujące do optymalizacji procesu transferu wiedzy z uczelni do jednostek biznesowych, są pozytywne dla uczelni wyższych. Jednak, gdy chodzi o nowelizację ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym to projektodawca proponuje kilka zmian, które dotyczą komercjalizacji (bezpośredniej i pośredniej) działalności szkół wyższych.
Obecnie obowiązujące przepisy przewidują, że rektor może przekazać każdej spółce, bez zgody Ministra Skarbu, kwotę do 250 tys. euro, a w proponowanym w opiniowanym projekcie rozwiązaniu następuje, w zakresie komercjalizacji oraz w zakresie wniesienia przez uczelnię wkładu do spółki, zwolnienie od stosowania przepisów ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa . Co więcej rektor nawet po utworzeniu spółki może ją dokapitalizować środkami pieniężnymi.
 Zmiana ta skraca procedurę transferu technologii, co, z punktu widzenia potrzeb uczelni, zdaniem Rady Legislacyjnej można ocenić pozytywnie. Po przekroczeniu kwoty 250 tys. euro rektor musi jednak uzyskać zgodę Ministra Skarbu, co można byłoby ocenić jako ograniczenie w pewnym sensie autonomii uczelni. Ale z drugiej strony jest to zabezpieczenie aktywów uczelni przed ewentualnym nieuzasadnionym dofinansowaniem spółek.
Ponadto wprowadzenie w miejsce okresu pięcioletniego –  bezterminowego przyznania praw pracownikowi do udziału w korzyściach komercjalizacji jest, zdaniem Rady, korzystne.   
W podobnym do powyższego duchu została zgłoszona propozycja uregulowania kwestii komercjalizacji w Polskiej Akademii Nauk. Projektodawca zobowiązuje Akademię do wyposażenia tworzonego instytutu. Tego rodzaju czynność, dla uproszczenia postępowania, nie wymaga zgłoszenia ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa. W sprawach, w których takie zgłoszenie jest wymagane, dyrektor instytutu jest obowiązany uzyskać zgodę Prezesa i Prezydium Polskiej Akademii Nauk.
Rada Legislacyjna pozytywnie ocenia propozycję dotyczącą oświadczenia pracownika o zainteresowaniu przeniesieniem praw do wyników jego badań i związanego z nim know–how.