Ministerstwo Sprawiedliwości zakończyło analizę sprawozdań prezesa Sądu Okręgowego w Opolu z wewnętrznej kontroli sprawności postępowania wykonawczego prowadzonego w Sądzie Rejonowym w Opolu w sprawie pani Joanny W. prawomocnie skazanej za przestępstwo z art. 61 par. 1 kodeksu karnego skarbowego na karę grzywny.
Sędziowie wizytatorzy Ministerstwa Sprawiedliwości, którzy analizowali wyniki kontroli dopatrzyli się uchybień w toczącym się w SR w Opolu postępowaniu wykonawczym, choć należy podkreślić, że nie miały one bezpośredniego wpływu na okoliczności zatrzymania i osadzenia Joanny W. w Areszcie Śledczym.

Wyniki kontroli wskazują także, iż skazana Joanna W. wiedziała o toczącym się postępowaniu wykonawczym, nie wykazywała żadnej inicjatywy przekazania sądowi informacji o swojej sytuacji osobistej, rodzinnej czy też majątkowej, ani nie informowała sądu o ewentualnej zmianie wskazanego adresu dla doręczeń.

Oceniając przebieg postępowania wykonawczego Ministerstwo Sprawiedliwości zwróciło uwagę na:

1. Przewlekłość postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika w okresie od 18 lutego 2011 r. do 28 sierpnia 2011 r.,

2. Bezczynność sądu w okresie od maja 2012 r. do 16 października 2012 r., aczkolwiek kilkumiesięczne okresy bezczynności nie miały bezpośrednio wpływu na fakt zatrzymania skazanej

3. Nieprzekazanie wezwania skazanej Joannie W. do dobrowolnego stawiennictwa do Aresztu Śledczego w wyznaczonym terminie celem odbycia zastępczej kary pozbawienia wolności na adres do korespondencji podanej przez Joannę W. - lecz wysłanie wezwania na adres zameldowania – co stanowi naruszenie przepisu art. 139 par. 1 kpk. Takie zachowanie jest nieprawidłowe tym bardziej, iż zawiadomienie o terminie posiedzenia sądu w dniu 15 grudnia 2011 r. i postanowienie o zastępczej karze pozbawienia wolności zostały prawidłowo wysłane na wskazany adres do korespondencji, a nie na adres miejsca zameldowania.

Należy jednak zauważyć, iż skazana Joanna W. nie odebrała postanowienia sądu o zastępczej karze pozbawienia wolności przesłanego na wskazany adres korespondencji.

4. Wydział Karny Sądu Rejonowego w Opolu nie dysponował informacją, iż skazana Joanna W. jest kobietą samotnie wychowującą dzieci. Okoliczność ta jest o tyle istotna, iż z dyspozycji art. 17 par. 1 kkw wynika, iż sąd kierując orzeczenie o pozbawieniu wolności do wykonania zawiadamia sąd opiekuńczy jeśli zachodzi potrzeba opieki nad dziećmi osoby skazanej. Tym samym jeżeli sąd nie posiadał wiedzy o tym, iż skazana samotnie wychowuje dzieci, to nie ciążył na nim obowiązek w świetle przywołanego przepisu do powiadamiania sądu opiekuńczego. Można uznać, iż wiedzę o sytuacji rodzinnej pani Joanny W. powziął  12 wrzesnia 2012 r. kurator zawodowy dla dorosłych Sądu Rejonowego w Opolu, lecz nie miał, bo nie musiał mieć, wiedzy o toczącym się postępowaniu wykonawczym wobec skazanej Joanny W.

Policja wykonując nakaz doprowadzenia skazanej Joanny W. do Aresztu Śledczego dopiero  24 października 2012 r. poinformowała sąd o miejscu umieszczenia dzieci skazanej Joanny W, po jej zatrzymaniu w dniu 23.10.2012 r.

Orzeczenie Sądu Rejonowego w Opolu o zamianie kary grzywy na zastępczą karę pozbawienia wolności z dnia 15 grudnia 2011 r., jak i przesłanki wydania tego orzeczenia, znajdują ochronę art. 178 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlegają kontroli Ministerstwa Sprawiedliwości.

Minister sprawiedliwości na podstawie art. 37f par. 1 i 2, 37g par. 1 pkt. 3 skierował pismo nadzorcze do prezesa Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu o stwierdzonych przez sędziów wizytatorów Ministerstwa Sprawiedliwości uchybieniach w zakresie sprawności postępowania wykonawczego celem wyeliminowania ich w praktyce przez organy postępowania wykonawczego.