Jednak jak stwierdzają autorzy komentarza opublikowanego w Systemie Informacji Prawnej Lex, udzielenie zgody na zastosowanie przesyłki niejawnie nadzorowanej w wymiarze transgranicznym podczas prowadzonych czynności operacyjno-rozpoznawczych może zostać uzależnione od określonych warunków. - Najważniejszą rolę w tym przypadku odgrywa zgodność wykonywanych czynności z prawem wewnętrznym Strony wezwanej. Podobnie jak w przypadku prawa polskiego, strona wezwana (np. Republika Federalna Niemiec) może odmówić lub ograniczyć przesyłkę niejawnie nadzorowaną, gdy wiąże się to ze szczególnym niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia osób albo dla środowiska – czytamy w opracowaniu.
Jak podkreślają jego autorzy, zanim zostanie sporządzony wniosek, o którym mowa w art. 5 ust. 1 Umowy, strona wzywająca (gdy jest to np. RP), musi spełnić, również wszystkie poprzedzające procedury wynikające z prawa polskiego tj. m.in. wynikające z art. 19b ustawy o Policji, (w tym formalnie powiadomić prokuratora okręgowego). Zaznaczyć należy, że w przypadku wystąpienia z wnioskiem przez RP jako Strony wzywającej muszą zostać ex ante spełnione wszystkie warunki dopuszczalności z art. 19b ustawy o Policji. Zatem wniosek skierowany do Strony wezwanej może dotyczyć tylko przestępstw, które zostały określone w art. 19 ust. 1 ustawy o Policji (odpowiednio Straż Graniczna i Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego). Więcej>>>
Przesyłka niejawnie nadzorowana tylko pod pewnymi warunkami
Strona wezwana może udzielić zgody na przesyłkę niejawnie nadzorowaną przedmiotów pochodzących z przestępstw lub przeznaczonych do ich popełnienia, jeżeli w inny sposób ustalenie uczestników czynu lub wykrycie dróg dystrybucji nie byłoby możliwe lub znacznie utrudnione - piszą Stanisław Hoc i Jacek Kudła.
