Projekt nowelizacji zakłada uchylenie art. 7 k.s.h. odnoszący się do tzw. holdingów umownych a więc takich, gdy spółka dominująca i spółka zależna zawierają między sobą umowę o zarządzanie spółką zależną przez spółkę dominującą lub umowę o odprowadzanie zysku spółki zależnej do spółki dominującej. Artykuł 7 k.s.h. nie uwzględnia natomiast unormowania kwestii prawnych dotyczących, dominujących w praktyce gospodarczej, tzw. holdingów faktycznych a więc spółek, pomiędzy którymi powstał stosunek dominacji i zależności (art. 4 § 1 pkt 4 k.s.h.).
Do k.s.h. wprowadzony ma zostać nowy dział, zatytułowany "Grupy spółek" (art. 211–215 k.s.h.), dotyczący przede wszystkim tzw. holdingów faktycznych, aczkolwiek mogący mieć zastosowanie do tzw. holdingów umownych. Brak potrzeby tworzenia regulacji dotyczącej tzw. holdingów umownych wynika m.in. z obowiązującej w Polsce zasady wolności umów (art. 3531 k.c. w zw. z art. 2 k.s.h.).
Projektodawcy wychodzą z założenia, że należy odróżnić „grupę spółek” (która zasadniczo jest adresatem regulacji prawnej określanej mianem prawa holdingowego) od stosunku dominacji i zależności pomiędzy spółkami, o którym jest mowa w art. 4 § 1 pkt 4 k.s.h. Grupa spółek jest „kwalifikowanym” stosunkiem dominacji i zależności pomiędzy określonymi spółkami tworzącymi grupę spółek, gdyż spółki te kształtują faktyczne lub umowne trwałe powiązanie organizacyjne, którego uczestnicy mają wspólny interes gospodarczy tzw. interes grupy spółek. Ponadto przepis ogólny art. 211 § 1 k.s.h. przewiduje, że zarówno spółka dominująca jak i spółka zależna uczestniczące w grupie spółek powinny się kierować „interesem grupy spółek”, niezależnie od tego, że z istoty prawa spółek powinny one kierować interesem własnej spółki a więc odpowiednio interesem spółki dominującej albo interesem spółki zależnej.
Zgodnie z założeniami projektu, ograniczona regulacja prawa holdingowego zawarta w proponowanych art. 211–215 k.s.h. nie ma naruszać dotychczasowych przepisów z zakresu stosunku dominacji i zależności np. takich jak: art. 6 k.s.h. (regulujący kwestie ujawnienia powstania stosunku dominacji i zależności pomiędzy spółkami), czy tzw. przepisów „uszczelniających” normy zakazujące, które to normy przed powstaniem tych przepisów były obchodzone przez „podstawianie” do danego stosunku prawnego spółki zależnej w miejsce spółki dominującej (art. 15, bądź art. 214 § 3 i art. 387 § 3 a także art. 200 § 1 zd. 2 i art. 366-367 k.s.h.).
Zawiązanie grupy spółek nie ma oznaczać obowiązku powstania sformalizowanej struktury organizacyjnej posiadającej własną nazwę, cel, quasi-organy, regulamin oraz powoływanej przez uczestników grupy spółek bądź zapewniającej przystąpienie do niej innym spółkom. Elementem definiującym grupę spółek jest istnienie wspólnego interesu gospodarczego grupy.
Wprowadzony ma zostać obowiązek rejestracji uczestnictwa w grupie, co eliminuje potrzebę tworzenia struktury organizacyjnej grupy spółek a także może on znaleźć zastosowanie do holdingów faktycznych a nie tylko holdingów umownych. Następuje w ten sposób ujawnienie okoliczności wobec osób trzecich, że spółki dominująca oraz spółki zależne kierują się w swym funkcjonowaniu także interesem grupy spółek a nadto mają obowiązek uwzględniania uzasadnionego interesu wierzycieli spółki zależnej oraz uzasadnionego interesu wspólników mniejszościowych spółki zależnej.
Stworzona ma być również możliwość pełnienia funkcji spółki dominującej nie tylko spółce osobowej, ale także innym przedsiębiorcom takim jak np. spółdzielniom, przedsiębiorstwom państwowym, fundacjom. Z istoty grupy spółek „rozszerzony” zakres podmiotowy prawa grup spółek nie może odnosić do spółki zależnej, która zawsze będzie spółką kapitałową.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line