Fundacja twierdzi, że otrzymuje liczne sygnały o odmawianiu przez policję zgody na udział obrońcy w czynności przesłuchania osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia, na etapie czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia. Dlatego w pismie do komendanta głównego wskazuje na konieczność wykreślenia § 46 w Zarządzeniu nr 323 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2008 roku w sprawie metodyki wykonywania przez policję czynności administracyjno - porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców. Przepis ten stanowi, iż: „Obrońca (adwokat, radca prawny) nie może uczestniczyć w czynnościach wyjaśniających oraz dokonywać odpisów i zaznajamiać się ze zgromadzonym materiałem dowodowym na etapie czynności wyjaśniających, chyba, że zostały one zlecone przez sąd w trybie art. 55 k.p.w.”
Autorzy listu przypominają, że zarządzenie to zostało wydane na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2009 r. Nr 195, poz. 1502). Przepis ten przyznaje Komendantowi Głównemu Policji jedynie kompetencje do określenia metody i formy wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne, w zakresie nieobjętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy. Z samej ustawy o Policji nie wynika wprost ograniczenie prawa do obrony, a zatem akt prawny w postaci zarządzenia wydanego przez Komendanta Głównego Policji nie może takiego ograniczenia wprowadzać.
W ocenie Fundacji dalsze obowiązywanie tego przepisu stoi w sprzeczności z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 42 ust. 2 Konstytucji RP.