Orzeczenie takie Trybunał Konstytucyjny wydał w środę i jest ono potwierdzeniem innego orzeczenia TK - z maja 2018 roku.

Na posiedzeniu niejawnym SN badał skargę konstytucyjną o zbadanie zgodności art. 56 § 3 Kodeksu postępowania karnego „w zakresie, w jakim wyłącza dopuszczalność zaskarżenia zażaleniem postanowienia wydanego na podstawie art. 56 § 2 kodeksu postępowania karnego i odnoszącego się do oskarżyciela posiłkowego, o którym mowa w art. 54 kodeksu postępowania karnego”, z art. 78 w związku z art. 176 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał stwierdził w ogłoszonym 3 października wyroku, że ten przepis jest niezgodny z Konstytucją.

- Jak wynika z treści sentencji orzeczenia Trybunału z 16 maja przedmiotem wyrokowania był przepis w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r. Jednak, co należy podkreślić, orzeczenie to dotyczyło obowiązującej redakcji przepisu - wskazał w uzasadnieniu wyroku sędzia Andrzej Zielonacki. Dodał, że zmiany redakcyjne wprowadzone na mocy nowelizacji oznaczają, iż "skutek majowego wyroku TK rozciąga się jedynie na rozstrzygnięcia wydane po 30 czerwca 2015 r.".
Sędzia Zielonacki podkreślił, że TK podtrzymuje argumentację wyrażoną w swym orzeczeniu z 16 maja i w związku z tym uznaje niekonstytucyjność przepisu również w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2015 r. - Skutkiem tego wyroku jest możliwość skorzystania przez uprawnione podmioty, w tym przez skarżącego, z instytucji przewidzianych prawem - zaznaczył sędzia. Chodzi m.in. o uchylenie decyzji sądu, wznowienie postępowania lub naprawienie szkody w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.