Problematyka reprezentacji spółek handlowych, zwłaszcza w kontekście reprezentacji łącznej, niezmiennie budzi wiele kontrowersji w doktrynie i orzecznictwie. Warto podkreślić, że różnice w zakresie statusu wspólników uprawnionych do reprezentacji spółek osobowych (przedstawicieli ustawowych jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną) i członków zarządu spółek kapitałowych (członków organu osoby prawnej) nie negują zasadności odniesienia się wspólnie do wszystkich typów spółek handlowych w zakreślonym na wstępie polu rozważań.
Treść wyżej wymienionych przepisów kodeksu spółek handlowych regulujących kwestię reprezentacji wskazuje na to, że ustawodawca odróżnia prawo reprezentacji i jego zakres (art. 29, art. 204, art. 372 k.s.h.) od sposobu reprezentacji (art. 30, art. 205, art. 373 k.s.h.). O ile jednak przepisy dotyczące prawa reprezentacji i zakazu ograniczania jego zakresu ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących, o tyle sposób reprezentacji normują już przepisy dyspozytywne. Strony mogą bowiem w umowie (statucie) spółki określić, w jaki sposób wykonywane będzie przysługujące z mocy ustawy i w ustawowo określonym zakresie prawo reprezentacji wspólników spółek osobowych oraz członków zarządu spółek kapitałowych.
Więcej>>>> "Przegląd Prawa Handlowego" - numer 5/2011