Dokument powstał na podstawie wywiadów pogłębionych z pracownikami domowymi, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz związkami zawodowymi ze wszystkich państw członkowskich UE, koncentrując się na korzystaniu przez nich z praw podstawowych w pięciu obszarach, takich jak: warunki pracy, zwolnienie, wolność zrzeszania się, mechanizmy dochodzenia roszczeń oraz życie rodzinne.
Z raportu wynika m.in, że praca domowa wykonywana przez pracowników zazwyczaj nie podlega regulacjom prawnym w takim stopniu, jak inne formy zatrudnienia, a jeśli nawet takie regulacje są, to nie ma mechanizmów ich egzekwowania.Pracę domową zazwyczaj wykonują kobiety, często migrantki o nieuregulowanym statusie. Są więc one podatne na różne formy dyskryminacji z uwagi na przemoc ze względu na płeć, w tym na przemoc seksualną oraz dyskryminację rasową.
Osoby wykonujące taką pracę zazwyczaj spędzają w pracy wiele godzin i są nisko wynagradzane. Często nie mogą korzystać z czasu odpoczynku, płatnych urlopów i płatnych zwolnień chorobowych, nawet jeżeli takowe przewidziano w ustawodawstwie.
Autorom sondażu zgłoszono wiele zawodowych chorób fizycznych i psychicznych, które zaostrzyły się u nieregularnych migrantów wskutek sytuacji, w jakiej się znaleźli. Stwierdzono, że przed korzystaniem z pomocy medycznej czy z dni wolnych na wyzdrowienie powstrzymuje takich pracowników groźba zwolnienia lub strach przed nim, brak dostępu do opieki zdrowotnej w zasięgu ich możliwości finansowych oraz brak płatnego zwolnienia chorobowego – nawet w przypadku urazów odniesionych wskutek wypadku przy pracy. Sytuacja taka często prowadzi do przewlekłych chorób lub trwałego inwalidztwa.
Zdaniem autorów raportu, niegodziwie traktowane lub wyzyskiwane osoby usiłujące uzyskać dostęp do wymiaru sprawiedliwości napotykają wiele przeszkód. Przede wszystkim powstrzymuje je strach przed zawiadomieniem przez organy sektora publicznego urzędu imigracyjnego, który może nakazać deportację. Z uwagi na fakt, że zatrudnienie takich osób często nie jest sformalizowane pisemną umową, borykają się one również z trudnościami w zgromadzeniu dowodów, które potwierdzałyby stosunek pracy. Mogą mieć również problemy z udowodnieniem rzekomego nadużycia, przykładowo przez powołanie świadka, ponieważ pracują w warunkach domowych.
Autorzy raportu proponują wprowadzenie dla wszystkich domowych pracowników wyraźnych standardów, które: będą nakładały ograniczenia na płatności w naturze; zapewnią, aby minimalne wynagrodzenie za pracę dotyczyło również pracowników domowych, jeżeli jest ono przewidziane w prawie krajowym; zagwarantują czas odpoczynku i zwolnienie chorobowe; oraz zapewnią bezpieczne i zdrowe warunki pracy, przewidziane w konwencji MOP przyjętej w czerwcu 2011 r. ( Więcej>>> ) W dokumencie jest tez mowa o rozszerzeniu nadzoru ze strony urzędów inspekcji pracy na sektor pracy domowej oraz ułatwieniu dostępu do wymiaru sprawiedliwości za sprawą większego wsparcia związków zawodowych i organizacji pozarządowych, które mogą odgrywać kluczową rolę w zapewnianiu pomocy prawnej ofiarom niegodziwego traktowania lub wyzysku.
Źródło: HFPC