System ochrony konkurencji UE ma, z jednej strony, utrzymywać konkurencję na rynku wewnętrznym na odpowiednim poziomie poprzez zapobieganie monopolizacji produkcji, zbytu czy źródeł zaopatrzenia, z drugiej jednak strony - dla zabezpieczenia efektywności gospodarki unijnej nie może dopuszczać do konkurencji niekontrolowanej67.
Wyłączenia spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję mogą stanowić skuteczny instrument kreowania pożądanej w pewnym stopniu współpracy między przedsiębiorstwami. Zawierane przez nie porozumienia mogą bowiem pośrednio wspierać rozwój gospodarczy, przyczyniając się do pobudzania współpracy tych podmiotów w różnych aspektach procesu gospodarowania lub rozwoju określonych sektorów, jak np. sektor ubezpieczeń68. Dlatego też określone kategorie porozumień, przy spełnieniu odpowiednich przesłanek, są wyłączone spod zakazu na mocy przepisów odpowiednich rozporządzeń. Warto podkreślić, że funkcję taką spełnia również rozporządzenie o wyłączeniach grupowych w sektorze ubezpieczeniowym.
W moim przekonaniu, zarówno traktowanie zakazu monopolistycznych porozumień w sposób względny, jak i wyłączanie spod niego całych grup porozumień na podstawie przepisów odpowiednich rozporządzeń jest rozwiązaniem słusznym. Ma ono na uwadze kreowanie takich stosunków między przedsiębiorstwami, które mogą nieść ze sobą optymalne korzyści gospodarcze, a poprzez współpracę transgraniczną mogą się przyczyniać do umacniania i dalszego rozwoju rynku wewnętrznego. Utrzymanie rozporządzenia o wyłączeniu grupowym stanowi istotne udogodnienie dla przedsiębiorstw ubezpieczeniowych i może w znacznym stopniu ułatwiać współpracę o pozytywnym znaczeniu dla rozwoju gospodarki unijnej.

Więcej: "Przegląd Prawa Handlowego" - numer 11 z 2010 r.