Wątpliwości sądu pytającego budzą znowelizowanie przepisy ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z 20 grudnia 2002 r. dotyczące wysokości stawek procentowych. Różnicuje bowiem znajdujących się w podobnej sytuacji prawnej użytkowników wieczystych nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkaniowe, realizacje urządzeń infrastruktury lub inne cele publiczne. Użytkownicy wieczyści gruntów, przeznaczonych na takie cele, a nie będących w zasobach Agencji Nieruchomości Rolnych obowiązani są uiszczać opłaty wedle stawki 1 proc., gdy tymczasem grunty o tym samym przeznaczeniu, a nie znajdujące się w zasobach ANR zostały zakwalifikowane zgodnie z kwestionowanym przepisem jako oddane na "inne cele" i objęte 3 proc. stawką.
W ocenie sadu pytającego, kwestionowany przepis wprowadza odstępstwo od konstytucyjnej zasady równości. Nie sposób bowiem wskazać racjonalnych argumentów mających przemawiać za tym że wieczyści użytkownicy gruntów będących w zasobie ANR, a wykorzystywanych na cele mieszkaniowe, powinni uiszczać za lata 2004 i 2005 wyższe opłaty niż wieczyści użytkownicy pozostałych gruntów państwowych jak i gruntów komunalnych, wykorzystywanych na te same cele.