Spór toczył się między Przedsiębiorstwem Usług Komunalnych i Rolniczych spółką z o.o. ( udziałowcem jest gmina) a mieszkańcami Komorowa w gminie Ostrów Mazowiecka. Spółka ta wniosła w maju 2016 r. o ustanowienie służebności przesyłu na czas nieokreślony za jednorazowym wynagrodzeniem 3 tys. zł. Spółka miałaby w ten sposób prawo wstępu, używania i korzystania z pasa gruntu na kilku działkach należących do mieszkańców tej miejscowości, gdzie położone są kolektory sanitarne do przepompowania ścieków.
Jednakże powiatowy inspektor nadzoru budowlanego wcześniej, bo 8 stycznia 2015 r. nakazał rozbiórkę urządzenia wraz z przyłączami. Zdaniem mieszkańców z tego powodu wniosek jest niezasadny, zwłaszcza, że ten odcinek sieci nigdy nie został uruchomiony a inwestor zobowiązał sie do usunięcia wszelkich urządzeń.
Wójt gminy zaskarżył decyzję powiatowego inspektora do WSA.
Przedstawiciel gminy wyjaśniał przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, że decyzja powiatowego inspektora o rozbiórce sieci jest nieważna, gdyż skierowano ja do podmiotu nie będącego stroną sporu.
Natomiast właściciele działek twierdzili, że gmina nie miała tytułu prawnego, aby wejść na działki. Wojewoda mazowiecki swoją decyzją nie wyraził zgody na zainstalowanie urządzeń kanalizacyjnych. Gmina pobrała opłaty od mieszkańców za budowę, a sieci nie zainstalowała.
WSA 10 sierpnia br. oddalił skargę wójta na decyzję powiatowego inspektora nadzoru budowlanego. Zdaniem sądu decyzja o rozbiórce była wyraźnie skierowana do inwestora, którym jest gmina. Sieć kanalizacyjna została wprowadzona aportem do spółki komunalnej. Według art. 50 ustawy Prawo budowlane obowiązek rozbiórki urządzenia należy do inwestora. Co więcej - inwestor jest obowiązany na swój koszt dokonać czynności nakazanych w decyzji (art. 52 ustawy Prawo budowlane). Zdaniem sądu decyzja powiatowego inspektora prawa nie narusza.
Sygnatura akt VII SA/Wa 962/15, wyrok z 10 sierpnia 2016 r.
SZKOLENIA - PROCEDURA CYWILNA