Z danych Ministerstwa Spraw Wewenętrznych wynika, że dotychczas swój pobyt zalegalizowało około 1,7 tys. osób, w tym w większości są to obywatele Ukrainy, Wietnamu i Armenii. Na decyzję w sprawie abolicji oczekują także cudzoziemcy, pochodzący m.in. z Pakistanu, Chin, Egiptu czy Indii. Wnioski można składać tylko do 2 lipca br., do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Lista adresowa urzędów wojewódzkich, które przyjmują wnioski jest dostępna na stronie internetowej MSW.
Według aktualnych danych o abolicję ubiega się już ponad 6 tys. osób (6102). To więcej niż łączna liczba wniosków złożonych przez cudzoziemców podczas ostatnich abolicji z 2003 roku oraz 2007/2008 roku. Odnotowano wówczas łącznie 5541 wniosków o abolicję (3508 w 2003 roku oraz 2033 na przełomie 2007/2008 roku).
MSW przypomina, że wnioski o abolicję można składać jeszcze do 2 lipca br. Najwięcej osób wnioskowało dotąd o abolicję do wojewody mazowieckiego (4.780), a także do wojewodów: łódzkiego (305), śląskiego (151), lubelskiego (145), dolnośląskiego (133), wielkopolskiego (118) i podlaskiego (89). Najczęściej o abolicję występują obywatele Wietnamu (1.630), Ukrainy (1.367), Pakistanu (884), Armenii (534), Chin (298), Egiptu (289), Indii (277), Rosji (174), Białorusi (104).
Spośród osób ubiegających się o przyznanie abolicji na terenie naszego kraju pojawiły się również przypadki tzw. „abolicyjnych turystów”, próbujących bezprawnie skorzystać z polskiej abolicji do ominięcia prawa innych państw Unii Europejskiej.
Jednym z warunków otrzymania abolicji - podkreśla MSW w komunikacie - jest pobyt w Polsce, przez co najmniej cztery lata. Cudzoziemcy przebywający nielegalnie na stałe w innych krajach Unii Europejskiej, którzy składają wnioski w Polsce, nie mogą liczyć na pozytywną decyzję.
O abolicję mogą się ubiegać cudzoziemcy, którzy przebywają w Polsce:
- nieprzerwanie *co najmniej od 20 grudnia 2007 roku, których pobyt jest nielegalny w dniu wejścia w życie ustawy, czyli 1 stycznia 2012 roku,
*Nieprzerwanie, czyli gdy żadna z przerw w pobycie cudzoziemca w Polsce nie była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy w badanym okresie. Chyba że przerwa była spowodowana wykonywaniem obowiązków zawodowych lub świadczeniem pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), towarzyszeniem małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub świadczącemu pracę we wspomnianych warunkach lub była spowodowana leczeniem.
- przebywają w Polsce w sposób nieprzerwany co najmniej od 1 stycznia 2010 roku, a przed tym dniem została wobec nich wydana ostateczna decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, zawierająca orzeczenie o wydaleniu oraz przebywały w Polsce nielegalnie 1 stycznia 2012 roku,
- wobec których 1 stycznia 2010 roku trwało postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego wniosku.
Informacje na temat abolicji cudzoziemcy mogą uzyskać za pośrednictwem strony internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a także m.in. odwiedzając, prowadzoną przez Urząd do Spraw Cudzoziemców, stronę internetową abolicja.gov.pl. Od początku akcji abolicyjnej w Polsce działa także specjalna infolinia dla cudzoziemców: (22) 60 175 25.
Zalegalizowanie pobytu odbywa się w formie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, które jest udzielane na 2 lata. W tym czasie cudzoziemiec może podjąć zatrudnienie na podstawie umowy o pracę bez zezwolenia oraz prawnie uregulować swój dalszy pobyt w Polsce.
Wniosek o zalegalizowanie pobytu cudzoziemcy mogą składać do 2 lipca 2012 roku, do wojewody właściwego ze względu na miejsce ich pobytu.