Podczas konferencji zorganizowanej przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów z okazji 2-lecia rządów obecnej koalicji rządowej, panel XI poświęcony był wymiarowi sprawiedliwości. Uczestniczył w nim m.in. Łukasz Bojarski z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Przedstawiciele rządu podsumowali dwa lata działalności przedstawiając listę osiągnięć, w tym m.in. oddzielenie funkcji ministra od prokuratora generalnego, prace nad regulacjami dot. reformy sądownictwa, e-sądów, rynku usług prawnych, podwyżki dla sędziów, działania na rzecz ofiar przestępstw.
Łukasz Bojarski zwrócił jednak uwagę na fakt, że część z wymienionych przez panelistów rządowych sukcesów to jedynie prace, które rozpoczęto, ale których końca nie widać, więc na ogłaszanie sukcesów jest nieco zbyt wcześnie. Przedstawiciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka skupił się zwłaszcza na dwóch tematach - braku systemowej reformy dostępu do pomocy prawnej, zwłaszcza dla ludzi ubogich, oraz na potrzebie całościowej regulacji rynku usług prawnych. Zdaniem Bojarskiego dwa aspekty działania Ministerstwa Sprawiedliwości wymagają zmian. Pierwszy to brak wizji, strategii działań obliczonej na lata, wiele zmian ma bowiem charakter działań przypadkowych, podejmowanych ad hoc. Drugi to brak tradycji prowadzenia badań empirycznych - decyzje jakie podejmuje ministerstwo i ustawodawca nie są oparte na badaniach, a raczej intuicjach i fragmentarycznym obrazie rzeczywistości społecznej. Brakuje badań wymiaru sprawiedliwości i rynku usług prawnych, które pomagałyby w podejmowaniu decyzji regulacyjnych, brakuje opracowywania pełnych ocen skutków regulacji, brakuje wreszcie "wpisywania" elementów ewaluacji i badań we wprowadzane reformy, tak by mierzyć ich skuteczność, efektywność i podejmować racjonalne decyzje co do dalszych zmian.
Przedstawiciele rządu podsumowali dwa lata działalności przedstawiając listę osiągnięć, w tym m.in. oddzielenie funkcji ministra od prokuratora generalnego, prace nad regulacjami dot. reformy sądownictwa, e-sądów, rynku usług prawnych, podwyżki dla sędziów, działania na rzecz ofiar przestępstw.
Łukasz Bojarski zwrócił jednak uwagę na fakt, że część z wymienionych przez panelistów rządowych sukcesów to jedynie prace, które rozpoczęto, ale których końca nie widać, więc na ogłaszanie sukcesów jest nieco zbyt wcześnie. Przedstawiciel Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka skupił się zwłaszcza na dwóch tematach - braku systemowej reformy dostępu do pomocy prawnej, zwłaszcza dla ludzi ubogich, oraz na potrzebie całościowej regulacji rynku usług prawnych. Zdaniem Bojarskiego dwa aspekty działania Ministerstwa Sprawiedliwości wymagają zmian. Pierwszy to brak wizji, strategii działań obliczonej na lata, wiele zmian ma bowiem charakter działań przypadkowych, podejmowanych ad hoc. Drugi to brak tradycji prowadzenia badań empirycznych - decyzje jakie podejmuje ministerstwo i ustawodawca nie są oparte na badaniach, a raczej intuicjach i fragmentarycznym obrazie rzeczywistości społecznej. Brakuje badań wymiaru sprawiedliwości i rynku usług prawnych, które pomagałyby w podejmowaniu decyzji regulacyjnych, brakuje opracowywania pełnych ocen skutków regulacji, brakuje wreszcie "wpisywania" elementów ewaluacji i badań we wprowadzane reformy, tak by mierzyć ich skuteczność, efektywność i podejmować racjonalne decyzje co do dalszych zmian.