Jak przypominają autorzy, treść art. 92 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który określa zasady likwidacji oddziałów przedsiębiorców zagranicznych, do 2012 r. brzmiała następująco: „Do likwidacji oddziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością”.

W związku z pojawiającymi się wątpliwościami, czy przepis ten należy stosować również w przypadku dobrowolnej likwidacji oddziału przedsiębiorcy zagranicznego, 9 maja 2007 r. Sąd Najwyższy wydał postanowienie, w którym powołał się na sprzeczność w tym zakresie polskiego prawa z prawem unijnym. Sąd wskazał, że z art. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zw. z art. 49 TFUE „płynie obowiązek traktowania oddziału niemieckiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie gorzej niż takiej samej jednostki organizacyjnej spółki polskiej”.

Jak zauważają autorzy, na przekór wyraźnemu stwierdzeniu Sądu Najwyższego, znajdującemu poparcie w przepisach Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, polski ustawodawca postanowił w 2012 r. pójść w zupełnie przeciwnym kierunku, stwierdzając w art. 92 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, że „w przypadku likwidacji oddziału będącej następstwem decyzji przedsiębiorcy zagranicznego o likwidacji oddziału zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Zdaniem autorów komentarza, nowy przepis wprowadził spore zamieszanie przy procesach likwidacji oddziałów przedsiębiorców zagranicznych. Więcej>>