Dyrektywy prawnicze czyli Dyrektywa 77/249/EWG mająca na celu ułatwienie skutecznego korzystania przez prawników ze swobody świadczenia usług oraz Dyrektywa 98/5/WE mająca na celu ułatwienie stałego wykonywania zawodu prawnika w Państwie Członkowskim innym niż państwo uzyskania kwalifikacji zawodowych tworzą ramy prawne transgranicznego świadczenia usług prawnych w Unii Europejskiej, zarówno o charakterze czasowym, jak i stałym. Od kilku lat trwa przegląd funkcjonowania tych Dyrektyw przez Komisję Europejską, a w konsultacjach na ten temat bierze udział Rada Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy (CCBE). W jej ramach poszczególne samorządy zgłaszały swoje opinie i uwagi, takie stanowisko wobec wybranych kwestii obecnych w przeglądzie zajęła również Delegacja polska w CCBE składająca się z reprezentantów Krajowej Rady Radców Prawnych i Naczelnej Rady Adwokackiej. Główne obszary, których dotyczyły konsultacje są następujące:
Polska nie ma zuniformizowanego modelu rejestracji prawników zagranicznych, nie stosuje też formularza opracowanego przez CCBE. Samorząd radców prawnych przyjął model zdecentralizowany, w którym Okręgowe Izby Radców Prawnych stosują własne formularze, zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Z 2002 Nr 126 poz. 1069) Poniżej w tabeli porównano wymogi rejestracyjne zawarte w Dyrektywie 98/5/WE, ustawie o prawnikach zagranicznych oraz te stosowane przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w Warszawie