Takie są kluczowe wnioski zawarte w przedstawionym przez Komisję Europejską nowym sprawozdaniu.
W opublikowanym sprawozdaniu KE zwraca uwagę, że organy krajowe nadal muszą zapewniać skuteczną, praktyczną ochronę ofiarom dyskryminacji. Do największych wyzwań należą brak świadomości publicznej na temat przysługujących praw oraz zaniżanie liczby przypadków dyskryminacji.
Sprawozdanie analizuje sytuację trzynaście lat po przyjęciu w 2000 r. dyrektywy 2000/78/WE w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy oraz dyrektywy 2000/43/WE o równości rasowej. Przepisy zabraniają dyskryminacji w wielu istotnych dziedzinach ze względu na rasę lub pochodzenie etniczne, oraz w miejscu pracy ze względu na wiek, religię lub przekonania, niepełnosprawność lub orientację seksualną. Obie dyrektywy wdrożono do prawa krajowego na skutek działań Komisji we wszystkich 28 państwach członkowskich.
KE zwraca uwagę, że organy krajowe nadal muszą zapewniać skuteczną, praktyczną ochronę ofiarom dyskryminacji. Do największych wyzwań należą brak świadomości publicznej na temat przysługujących praw oraz zaniżanie liczby przypadków dyskryminacji.
W celu zagwarantowania odpowiedniego stosowania przepisów w praktyce, Komisja zaleca państwom członkowskim dołożyć wszelkich starań, aby:
- w dalszym ciągu podnosić wiedzę ogółu społeczeństwa w zakresie praw antydyskryminacyjnych oraz skupić działania na tych, którzy są najbardziej narażeni na dyskryminację, włączając w nie pracodawców i związki zawodowe,
- ułatwić zgłaszanie przypadków dyskryminacji przez jej ofiary poprzez zwiększenie dostępu do mechanizmów składania skarg,
- zapewniać dostęp do wymiaru sprawiedliwości osobom dotkniętym dyskryminacją,
- odnieść się do szczególnej dyskryminacji Romów w ramach krajowych strategii integracji Romów.
Sprawozdanie zawiera również szczegółowy przegląd orzecznictwa od czasu przyjęcia dyrektyw oraz rzuca światło zwłaszcza na dyskryminację ze względu na wiek, która doprowadziła do wydania wielu przełomowych orzeczeń.
Źródło: www.europa.eu/rapid,