ETS: przerwa na karmienie piersią bez dyskryminacji

Hiszpański kodeks pracy stanowi, że: Z tytułu karmienia piersią dziecka, które nie ukończyło dziewięciu miesięcy, pracownice mają prawo do godzinnej przerwy w pracy, którą mogą podzielić na dwie części. W tym samym celu kobieta może zastąpić owo prawo zmniejszeniem dziennego czasu pracy o pół godziny. Z przerwy tej może korzystać zarówno matka, jak i ojciec, o ile obydwoje pracują. Pewien Hiszpan, będący pracownikiem najemnym wystąpił do pracodawcy o przyznanie mu takiej przerwy. Spotkał się z odmową, ponieważ przerwa taka przysługuje wyłącznie pracownicom, a ponadto, matka dziecka żona powoda - nie jest pracownikiem najemnym, lecz prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Sprawa trafiła do Trybunału Sprawiedliwości UE, który uznał, że przepis ten wprowadza odmienne traktowanie ze względu na płeć.

Ponadto, zdaniem Trybunału, przepis ten wprowadza zróżnicowanie między matkami posiadającymi status pracownika najemnego a ojcami posiadającymi ten sam status, ponieważ po pierwsze – przepis ten zasadniczo zastrzega prawo do przerwy będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym dla matek dzieci, podczas gdy ojciec dziecka może skorzystać z tej przerwy tylko pod warunkiem iż oboje rodzice mają status pracownika najemnego, a po drugie – kryterium bycia rodzicem nie jest wystarczające, aby umożliwić mężczyznom posiadającym status pracownika najemnego skorzystanie z przerwy, podczas gdy wystarcza ono dla kobiet posiadających identyczny status, po trzecie zaś – sytuacje pracownika płci męskiej i pracownika płci żeńskiej, odpowiednio ojca i matki małych dzieci, są porównywalne ze względu na konieczność, w jakiej mogą się oni znaleźć, obniżenia dziennego wymiaru czasu pracy w celu opiekowania się tym dzieckiem. Kryterium niedozwolonym jest w tej sprawie kryterium płci, nie zaś to, że matka dziecka, a żona powoda nie jest pracownikiem najemnym, lecz prowadzi samodzielną działalność, jak się to wydaje sugerować odpowiedź udzielona przez Trybunał na pytanie prejudycjalne sądu hiszpańskiego: „Artykuł 2 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 oraz art. 5 dyrektywy Rady 76/207/EWG z 9.02.1976 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one środkowi krajowemu takiemu jak będący przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, który przewiduje, iż pracownicy płci żeńskiej, matki dziecka posiadające status pracownika najemnego, mogą korzystać z przerwy na różne sposoby w ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy po urodzeniu tego dziecka, podczas gdy pracownicy płci męskiej, ojcowie dziecka posiadający ten sam status, mogą korzystać z tej przerwy wyłącznie wtedy, gdy matka tego dziecka również posiada status pracownika najemnego”.

Wyrok z 30 września.2010 r. w sprawie C-104/09, Pedro Manuel Roca Álvarez przeciwko Sesa Start España ETT SA przypomina na prof. Andrzej Wróbel na łamach redagowanego przez siebie miesięcznika "Europejski Przegląd Sądowy" (12/2010)