Mimo że polskie przepisy przewidują możliwość przerwania ciąży powstałej w wyniku czynu zabronionego, dziewczynka i jej rodzice niemal dwanaście tygodni zabiegali o przeprowadzenie legalnego zabiegu aborcji. Ponadto, pracownicy jednego ze szpitali, który zajmował się przypadkiem dziewczynki ujawnili poufne informacje na temat jej sytuacji.
W postępowaniu przed ETPC (nr skargi 57375/08) w charakterze strony wzięła udział Helsińska Fundacja Praw Człowieka (HFPC). W lutym br. HFPC w ramach Programu „Artykuł 32” przedłożyła w ETPC opinię  prawną w tej sprawie. HFPC zwróciła uwagę, że oceniając, czy doszło do naruszenia art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (Konwencja) przez państwo, ETPC bierze pod uwagę czy dana osoba była poddana traktowaniu „przekraczającemu minimalny poziom dolegliwości” (minimum level of severity). W ocenie HFPC, w sprawie P. i S. p. Polsce został on przekroczony, gdyż upokarzającemu traktowaniu było poddane dziecko w szczególnie dramatycznej sytuacji – dziewczynka, która padła ofiarą przemocy seksualnej, w wyniku której zaszła w ciążę. Ponadto, cierpienie spowodowane u dziewczynki samym faktem zaistnienia czynu zabronionego spotęgowane zostało przez brak odpowiedniej procedury dającej dostęp do antykoncepcji doraźnej (w postaci tabletki zapobiegającej ciąży przyjmowanej w ciągu 72 godzin po stosunku) oraz przez trudności z przeprowadzeniem zabiegu legalnej aborcji. Dodatkowym elementem pogłębiającym cierpienie dziewczynki było nieuprawnione ujawnienie poufnych informacji odnoszących się do pacjentki i jej ciąży.
W swojej opinii HFPC podniosła, że podstawą odpowiedzialności państwa za naruszenie art. 3 Konwencji może być brak efektywnych mechanizmów pozwalających na niezwłoczne wyegzekwowanie świadczeń medycznych przyznanych na podstawie przepisów ustaw. Chodzi tutaj o  swobodny dostęp do antykoncepcji doraźnej, zabieg legalnej aborcji czy też niestworzenie przez państwo kompleksowej procedury postępowania z ofiarami przemocy seksualnej.
Zdaniem HFPC trudności związane z wyegzekwowaniem legalnego zabiegu aborcji są elementem większego problemu o charakterze systemowym oraz konieczne jest wypracowanie szczegółowej procedury postępowania z ofiarami przemocy seksualnej, która w pełni odpowiadałaby na potrzeby ofiar i zapobiegała ich dalszemu cierpieniu.
Problematyka utrudnionego dostępu do świadczeń z zakresu zdrowia reprodukcyjnego w Polsce – takich jak badania prenatalne czy legalna aborcja – była już przedmiotem rozważań ETPC w dwóch orzeczeniach: Alicja Tysiąc przeciwko Polsce oraz R.R. przeciwko Polsce. W obu sprawach ETPC orzekł, że Polska naruszyła stosowne przepisy Konwencji i zobowiązał polski rząd do podjęcia zmian w ustawodawstwie, które zapobiegałyby podobnym naruszeniom w przyszłości.
Sprawa objęta jest Programem Antydyskryminacyjnym „Artykuł 32” HFPC.