Radca prawny Alicja G. została obwiniona o to, że użyła przy świadkach obraźliwych i obelżywych słów wobec pracowniczki jednej ze spółek, z którymi współpracowała. Zdaniem rzecznika było to naruszenie godności zawodu radcy. Dlatego że Kodeks etyki nakazuje, by radca prawny dbał o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym, o czym mówi art. 11 tego Kodeksu.
Od nagany po uniewinnienie
Sąd Okręgowy przy OIRP jako sąd I instancji uznał winę radcy prawnego i orzekł karę nagany. Sąd II instancji po zebraniu dowodów z zeznań świadków, w tym Wyższy Sąd Dyscyplinarny przy Krajowej izbie Radców Prawnych uniewinniły Alicję G. od zarzutu popełnienia deliktu dyscyplinarnego.
Czytaj też: WSA: Zasada domniemania niewinności wobec policjanta nie działa>>
Powodem uniewinnienia były rozbieżności w zeznaniach świadków, nie dające się usunąć (art. 5 par. 2 kpk).
Wyrok WSD z 24 października 2018 r. zaskarżył kasacją do Sądu Najwyższego rzecznik dyscyplinarny. Jego zdaniem sprzeczności w zeznaniach można było usunąć, gdyby sąd wyczerpał inicjatywę dowodową. Niewłaściwie zatem zastosowano instytucję domniemania niewinności.
SN uchyla wyrok
Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego rozpatrująca kasację zgodziła się z rzecznikiem, że sprawa nie została do końca wyjaśniona. Dlatego sąd uchylił wyrok WSD i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Jak ocenił sędzia Ryszard Witkowski sąd II instancji powinien skonfrontować zeznania, które były ze sobą sprzeczne. Jeden świadek mówił, że nie słyszał obraźliwych słów radcy prawnego, inny twierdził, że takie słowa padły.
Czytaj: Strasburg: polski sąd naruszył domniemanie niewinności>>
- Nie można zgodzić się z ustaleniem sądu II instancji, że relacje obciążające radcę prawnego są nieprawdziwe - podkreślił sędzia Witkowski. - Zdaniem Sądu Najwyższego sąd korporacyjny uchylił się od oceny materiału dowodowego. Wyższy Sąd Dyscyplinarny błędnie zastosował instytucję domniemania niewinności i art. 7 kpk, mówiący o swobodnej ocenie dowodów.
Sygnatura akt II DSI 18/19, wyrok Izby Dyscyplinarnej SN z 25 czerwca 2019 r.
