Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe, są obowiązane zachować tajemnicę bankową, która obejmuje wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje. Przepis ten nie precyzuje, czy wymienione podmioty obowiązane są do zachowania tajemnicy bankowej także po utracie określonego w nim statusu. Nie wskazuje też końcowego terminu związania tych podmiotów obowiązkiem zachowania tajemnicy. Trzeba zatem uznać, że obowiązek ten jest bezterminowy. Zastosowanie odmiennego rozwiązania ograniczyłoby w sposób istotny efektywność ochrony beneficjentów tajemnicy bankowej. Nie oznacza to jednak niczym nie ograniczonej odpowiedzialności banku. Odpowiedzialność ta zawsze będzie zależała od tego, czy poszkodowany zdoła wykazać adekwatny związek przyczynowy między faktem naruszenia tajemnicy bankowej a poniesiona szkodą.
Istotne jest również to, że art. 105 ust. 5 Prawa bankowego nie stanowi samodzielnej podstawy odpowiedzialności banku za szkody wynikające z ujawnienia tajemnicy bankowej i wykorzystania jej niezgodnie z przeznaczeniem. W przeciwnym wypadku należałoby uznać, że odpowiedzialność banku byłaby zbliżona do odpowiedzialności absolutnej. Art. 105 ust. 5 Prawa bankowego nie przewiduje bowiem możliwości uchylenia się przez bank od odpowiedzialności ze względu na tzw. okoliczności egzoneracyjne.
Art. 105 ust. 5 Prawa bankowego może stanowić - w powiązaniu z właściwymi przepisami Kodeksu cywilnego - podstawę odpowiedzialności banku bądź to kontraktowej (art. 471, 474 k.c.), bądź to deliktowej (art. 415, 429, 430 k.c.).
Przesłankami odpowiedzialności na podstawie art. 430 k.c. są natomiast: pozostawanie wykonawcy wobec powierzającego wykonanie czynności w stosunku podległości, wina podwładnego, wyrządzenie szkody osobie trzeciej przez podwładnego przy wykonywaniu powierzonej mu czynności. Przesłanki te, w przypadku odpowiedzialność banku za szkodę związaną z ujawnieniem tajemnicy bankowej przez byłego pracownika banku, muszą jednak podlegać pewnej modyfikacji. Uzasadnione jest to przedstawioną wyżej wykładnią art. 105 ust.5 Prawa bankowego, dokonaną w powiązaniu z art. 104 ust. 1 tej regulacji.
Uznać zatem należy, że obowiązek zachowania tajemnicy bankowej stanowi czynność powierzoną pracownikowi banku nie tylko na czas trwania stosunku pracy, ale i na okres po jego ustaniu. W takim ujęciu nie ma przeszkód do przyjęcia odpowiedzialności banku za szkodę spowodowaną ujawnieniem tajemnicy przez byłego pracownika.

Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 lutego 2010 r., IV CSK 428/09, LEX nr 585878.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line