Projektowana ustawa będzie określać warunki wykonywania działalności w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz działalności reasekuracyjnej i ma zastąpić dotychczas obowiązującą w tym zakresie ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 950 ze zm.).

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, jej uchwalenie wynika z konieczności wdrożenia do polskiego porządku prawnego nowych regulacji unijnych, w tym przede wszystkim dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej - Wypłacalność II (Dz. Urz. UE L 335 z 17.12.2009 r., s. 1). Dyrektywa ta stanowi kodyfikację trzynastu obowiązujących obecnie dyrektyw ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, do której wprowadzone zostały nowe regulacje w zakresie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Projekt ustawy, zgodnie z powyższą dyrektywą, proponuje podejście do wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, w którym odchodzi się od ujmowania wypłacalności zakładów jedynie w aspekcie ilościowo określonych wymogów kapitałowych, a kładzie się nacisk na powiązanie wymogów kapitałowych z rzeczywistym ryzykiem, na jakie narażony jest zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji. Nowy system wypłacalności jest skonstruowany w taki sposób, aby - przez powiązania wymogów kapitałowych z ryzykiem - zachęcać nadzorowane podmioty do jak najlepszej, najbardziej skutecznej oceny oraz pomiaru ryzyka, jakie wiąże się z wykonywaną przez nie działalnością ubezpieczeniową i reasekuracyjną, a następnie do jak najbardziej efektywnego zarządzania tym ryzykiem.

Projekt wprowadza także dodatkowe rozwiązania prokonsumenckie, m.in. w zakresie obowiązków informacyjnych przed zawarciem ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, obowiązku przeprowadzenia przez zakład ubezpieczeń analizy potrzeb ubezpieczającego lub ubezpieczonego przed zawarciem umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym w celu dokonania oceny, jaka umowa ubezpieczenia jest odpowiednia dla ubezpieczającego lub ubezpieczonego, czy też możliwości pozasądowego rozstrzygania przez Rzecznika Ubezpieczonych sporów pomiędzy konsumentami a zakładami ubezpieczeń dotyczących umów ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym.

Autorzy projektu zakładają, że nowa ustawa wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2016 r.

Projekt ustawy trafi teraz do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji publicznych.