Celem Polskiego Funduszu Audiowizualnego jest wspieranie polskiej kinematografii, ale jako dziedziny wytwórczości, inaczej mówiąc działu gospodarki narodowej. Do jego zakresu działania zaliczono promocję polskiego dziedzictwa kulturowego na świecie, podczas gdy Państwowy Instytut Sztuki Filmowej ma na celu dofinansowywanie produkcji filmów podejmowanych przez środowiska polonijne.
Rada Legislacyjna zauważa, iż w istotnym zakresie obszary działania obu wskazanych wyżej instytucji pokrywają się. Z jednej bowiem strony Instytut Sztuki Filmowej może wspierać polski przemysł kinematograficzny, co zasadniczo należeć ma do zakresu działania Polskiego Funduszu Audiowizualnego. Z drugiej strony, Polski Fundusz Audiowizualny promować ma polskie dziedzictwo kulturalne na świecie.
Według Rady utworzenie nowej jednostki sektora finansów publicznych, jakim ma być Polski Fundusz Audiowizualny, wymaga klarownego przesądzenia jej relacji do istniejącego już, a działającego w tej samej sferze, podmiotu jakim jest Państwowy Instytut Sztuki Filmowej mający ugruntowaną pozycję w sferze kultury.
- Powołanie Polskiego Funduszu Audiowizualnego nie powinno prowadzić do powielania zadań, a tym samym do bezzasadnej konkurencji obu państwowych osób prawnych i rozpraszania środków finansowych płynących z budżetu państwa. Tym bardziej, że powołanie nowej jednostki organizacyjnej łączące się ze wzrostem kosztów administracji publicznej, zawsze powinno być w przekonujący sposób uzasadnione - uważa prof. zw. dr hab. Antoni Hanusz, członek Rady.
Tymczasem w uzasadnieniu do projektowanej ustawy nie wskazano argumentów przemawiających za potrzebą tworzenia jednostki sektora finansów publicznych, której kompetencje częściowo pokrywają się z zadaniami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór Orzeczeń 2012
|