Wraz z projektem regulaminu kancelaria prezydenta przesłała także projekty rozporządzeń Prezydenta RP w sprawie określenia wzoru karty zgłoszenia kandydata na wolne stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, w sprawie sposobu wyboru, składu i struktury organizacyjnej, trybu działania oraz szczegółowych zadań Rady Ławniczej Sądu Najwyższego, a także w sprawie stawek dodatku funkcyjnego członków Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego.

Wątpliwości finansowe
Projekt Regulaminu Sądu Najwyższego powiela dotychczasowe zapisy.
Zgodnie z art. 7 ustawy o Sądzie Najwyższym budżet Izby Dyscyplinarnej jest włączany do budżetu Sądu Najwyższego, a w zakresie jego wykonywania Prezesowi Izby Dyscyplinarnej przysługują uprawnienia ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Wykonywanie budżetu wiąże się z określonymi uprawnieniami i obowiązkami w sferze finansów publicznych. W tym kontekście zapisy projektu Regulaminu SN nie wyjaśniają nasuwających się w tym zakresie wątpliwości. 

Problem z Izbą Dyscyplinarną
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, realizując obowiązki dysponenta części budżetowej, powinien otrzymane na rachunek Sądu Najwyższego środki przeznaczone na funkcjonowanie Izby Dyscyplinarnej przekazać właściwemu dysponentowi tych środków – dysponentowi III stopnia, którym powinien być Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Dyscyplinarnej. Jednakże prezes ten nie jest kierownikiem państwowej jednostki budżetowej, gdyż Izba Dyscyplinarna ani w ustawie o SN ani w projektowanym Regulaminie SN nie została wyodrębniona w państwową jednostkę budżetową Sądu Najwyższego zgodnie z art. 11 i 12 u.f.p. .
Natomiast dysponentem III stopnia mogą być kierownicy podległych dysponentom części państwowych jednostek budżetowych, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami dokonują wydatków budżetu państwa ujętych w planie finansowym jednostki lub realizują dochody budżetu państwa.

Zamówienia publiczne
Brak wyodrębnienia Izby Dyscyplinarnej w odrębną jednostkę budżetową stwarza permanentne zagrożenie w zakresie przekraczania przepisów z zakresu zamówień publicznych. Działanie w Sądzie Najwyższym dwóch odrębnych kancelarii realizujących ten sam rodzaj zakupów może powodować, że w świetle ustawy – Prawo zamówień publicznych zakupy te zostaną uznane za tzw. podział zamówienia, powodując przekroczenie progu zamówienia objętego przepisami ustawy.