W bilansie zobowiązanie z tytułu leasingu finansowego wykazuje się w podziale na część krótko- i długoterminową, w zależności od daty ich wymagalności.
Prezentacja zobowiązania leasingowego w sprawozdaniu finansowym zależy przede wszystkim od rodzaju leasingu. Dla celów ujęcia w księgach rachunkowych rozróżniamy dwa rodzaje umów leasingowych: leasing operacyjny oraz leasing finansowy. Umowa leasingu operacyjnego jest traktowana jak typowa umowa dzierżawy czy najmu, tj. strona korzystająca rozpoznaje w swoim bilansie jako zobowiązania handlowe wyłącznie bieżącą wartość niezapłaconych rat leasingowych (jeśli takie istnieją na dzień bilansowy). Natomiast w przypadku leasingu finansowego przedmiot leasingu jest prezentowany w bilansie korzystającego. Wówczas nieprezentowane jest źródło finansowania takiego aktywa, a zatem właśnie zobowiązanie finansowe z tytułu leasingu.
Na moment rozpoczęcia umowy leasingowej zobowiązanie z tytułu leasingu ujmuje się w wartości bieżącej opłat leasingowych. W kolejnych okresach wartość tego zobowiązania jest pomniejszana o dokonywane płatności z tytułu rat kapitałowych. Na koniec każdego okresu sprawozdawczego korzystający jest zobowiązany zaprezentować zobowiązanie z tytułu leasingu w podziale na część krótko- i długoterminową – tak jak ma to miejsce w przypadku prezentacji innych zobowiązań.
źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 15 marca 2011 r.