Określenie takiego katalogu podyktowane jest koniecznością przeciwstawiania się praktykom stosowanym przez niektóre państwa i terytoria zależne, które poprzez świadome wprowadzanie w swoich ustawodawstwach podatkowych rozwiązań ułatwiających podmiotom gospodarczym „przenoszenie” swoich dochodów do tych krajów, ułatwiały im uchylanie się od opodatkowania w innym państwie.
Zgodnie z opracowanymi przez OECD kryteriami za szkodliwą konkurencję podatkową uznawane są systemy podatkowe, w których:
- brak opodatkowania lub jest ono bardzo niskie,
- nierówno podatkowo traktowane są dochody uzyskiwane ze źródeł położonych na terytorium danego państwa w stosunku do dochodów „przetransferowanych” (przy uprzywilejowaniu tych ostatnich,
- brak jest przejrzystości przepisów podatkowych, w związku z czym niektóre podmioty mogą korzystać, na niejasnych zasadach, ze szczególnych przywilejów podatkowych,
- niechęć administracji danego kraju do uczestniczenia w wymianie informacji podatkowych,
- zaangażowanie minimalnej wysokości inwestycji lub szczególnie niski poziom zatrudnienia w stosunku do wartości dokonywanych transakcji.
Obecnie obowiązująca lista rajów podatkowych zawiera 37 krajów i terytoriów. W ramach przeglądu aktualizacyjnego tej listy wykreślonych zostało z niej 6 obszarów, z którymi Polska posiada podstawę do wymiany informacji podatkowych i które uzyskały pozytywną ocenę w aktualnym przeglądzie OECD Peer Review.