Podatnik z dniem 1 września wyrejestrował się z VAT. Do dnia 31 sierpnia włącznie wystawiał faktury VAT. We wrześniu zaszła konieczność skorygowania jednej z faktur (zwiększenie przychodów).
Czy w takiej sytuacji podatnik powinien wystawić fakturę korygującą VAT czy rachunek korygujący?
Czy przychód należy ująć w sierpniu, czy we wrześniu?

W przypadku podwyższenia ceny po wystawieniu faktury lub stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, przez co zaniżono kwotę wykazaną na fakturze, wówczas pomimo zgłoszenia przez podatnika VAT zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego i wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT, winien on wystawić fakturę korygującą.
Jeżeli powodem korekty było podwyższenie ceny po wystawieniu faktury, sprzedawca powinien zwiększyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym wystawił fakturę korygującą. Jeśli jednak przyczyną wystawienia faktury korygującej zwiększającej podatek należny był uprzedni błąd wystawcy, zwiększenie podatku należnego powinno nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Uzasadnienie
Zgodnie z przepisami art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - dalej o.p., jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 87 § 1 o.p. są przepisy art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. - stanowiące, iż podatnicy o których mowa w art. 15 u.p.t.u. co do zasady są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.
Na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) - dalej r.z.p.n. - fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
Zatem w sytuacji, gdy zachodzi co najmniej jedna z przesłanek wymienionych w § 14 ust. 1 r.z.p.n., należy wystawić fakturę korygującą.
Przepis § 14 ust. 4 r.z.p.n. stanowi, że do faktur korygujących stosuje się odpowiednio przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 r.z.p.n. Oznacza to, że nie mają zastosowania przepisy § 4 ust. 1 r.z.p.n., w których mowa o wystawianiu faktur oznaczonych wyrazami "FAKTURA VAT" przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, posiadających numer identyfikacji podatkowej.
Jeśli więc podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub po wystawieniu faktury stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, przez co zaniżono kwotę wykazaną na fakturze, to pomimo zgłoszenia przez podatnika VAT zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego i wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT, winien on wystawić fakturę korygującą.
W sytuacjach, gdy wystawienie faktury korygującej zrodzi konieczność podwyższenia podatku należnego, gdy powodem korekty było podwyższenie ceny, sprzedawca powinien zwiększyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym wystawił fakturę korygującą.
Jeśli jednak przyczyną wystawienia faktury korygującej zwiększającej podatek należny był uprzedni błąd wystawcy, zwiększenie podatku należnego powinno nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.