W przedmiotowej sprawie spółka wskazała, że będąc właścicielem działki zamierza dokonać jej zamiany na inną działkę, której właścicielem jest inna osoba prawna. Wyjaśniła, że dla terenu, na którym znajduje się działka został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jest to działka niezabudowana, a na jej terenie znajdują się obszary przeznaczone pod zieleń parkową, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, wody powierzchniowe, infrastrukturę drogową, obiekty infrastruktury technicznej (oznaczenie symbolem 5ZP).

Spółka zapytała fiskusa czy dostawa takiej działki korzysta ze zwolnienia. Według spółki o charakterze gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa decyduje o kwalifikacji gruntu. W ocenie spółki dostawa działki korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jest to bowiem teren niezabudowany, inny niż teren budowlany oraz inny niż przeznaczony pod zabudowę a na terenach zieleni parkowej nie dopuszcza się takich form zabudowy jak: mieszkaniowa, techniczno-produkcyjna czy zagrodowa.

Fiskus się nie zgodził. Zdaniem fiskusa teren oznaczony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 5ZP stanowi teren przeznaczony pod zabudowę, bowiem miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza na tym terenie wznoszenie budowli takich jak: infrastruktura drogowa, obiekty infrastruktury technicznej, terenowe urządzenia sportowe. Podkreślił, że skoro z zapisów tego planu wynika, że możliwa jest zabudowa całego obszaru działki w związku z tym dostawa tego gruntu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Sporne w rozpatrywanej sprawie jest więc to, czy obszar oznaczony symbolem 5ZP jest to teren inny niż przeznaczony pod zabudowę, a w konsekwencji czy dostawa terenu niezabudowanego oznaczonego w planie zagospodarowania przestrzennego 5ZP przeznaczonego na: zieleń parkową, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, wody powierzchniowe, infrastrukturę drogową, obiekty infrastruktury technicznej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu rację ma podatnik. Sąd przypomniał, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Jedynie Prawo budowlane pozwala na określenie, jakie obiekty posadowione na gruncie możemy uznać za zabudowę. Ustalenie natomiast, które tereny przeznaczone są pod zabudowę następuje na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie NSA przy kwalifikowaniu nieruchomości, jako "terenu przeznaczonego pod zabudowę", o którym była mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy wykorzystywać przepisy ustawy z 1994 r. - Prawo budowlane oraz ustawy z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ale konieczne jest również uwzględnienie gospodarczego celu transakcji, której przedmiotem była ta nieruchomość. A w niniejszej sprawie celem gospodarczym nie było nabycie gruntu zabudowanego, ponieważ przedmiotem transakcji był teren oznaczony symbolem 5ZP – zieleń parkowa, na którym powierzchnia obszaru biologicznie czynnego stanowi co najmniej 80 %. Wpływu na zmianę takiej kwalifikacji gruntu nie może mieć okoliczność, że będący przedmiotem zamiany gruntu, może zostać przeznaczony również na place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, infrastrukturę drogowa oraz obiekty infrastruktury technicznej, które są budowlami w rozumieniu prawa budowlanego. Należy mieć bowiem na względzie podstawowe znaczenie zamienianego gruntu, którym jest zieleń parkowa, skoro powierzchnia terenu biologicznie czynnego musi stanowić co najmniej 80 proc. działki.

Wyrok NSA z 15 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1115/13

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego