W przedmiotowej sprawie przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług sportowych i reklamowych zawarł z jednym z klubów sportowych umowę, w której zobowiązał się do udziału we wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku klubu w opinii publicznej, poprzez podejmowanie działań polegających na popularyzacji klubu, a w tym udział w konferencjach prasowych. W ramach świadczenia usług reklamowych przedsiębiorca wyraził także zgodę na utrwalanie i rozpowszechnianie jego wizerunku. Działania przedsiębiorcy mają jednak być podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów.
Według przedsiębiorcy przychód uzyskiwany przez niego z tego tytułu winien być zakwalifikowany, na gruncie przepisów ustawy PIT, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedsiębiorca uznał też, że brak jest przeszkód, aby za przychody z działalności gospodarczej uznać przychody z tytułu udostępniania własnego wizerunku, albowiem zgodnie z podatkową i rynkową praktyką, jeżeli dany podmiot jest właścicielem marki, logo czy jakichkolwiek innych aktywów niematerialnych, którymi może dysponować, to ich udostępnianie stanowi właśnie działalność gospodarczą.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Przychody podatkowe
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Fiskus stanął jednak na stanowisku, że skoro źródła powstania przychodu przedsiębiorcy należy upatrywać w jego rozpoznawalnym wizerunku, na którego utrwalanie wyraził, bądź wyrazi zgodę, za co będzie przysługiwało mu wynagrodzenie, to niezależnie od rodzaju umowy, jaką zawarł w tym względzie, czy to z klubem, którego jest zawodnikiem, czy też innymi podmiotami, to przychody uzyskiwane z tego tytułu będą stanowić dla niego przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o PIT. Winny więc one podlegać opodatkowaniu według zasad właściwych dla tej kategorii przychodów.
Sprawa trafiła do WSA w Rzeszowie. Zdaniem sądu fiskus błędnie skoncentrował się tylko na jednym z aspektów opisanej wyżej działalności, jaką jest udostępnianie własnego wizerunku przez przedsiębiorcę, a pominął jej pozostałe elementy, co w istotny sposób zmieniło przedstawiony stan faktyczny. Nie można podzielić stanowiska fiskusa, że opisane we wniosku źródło powstania przychodu powinno być utożsamiane jedynie z rozpoznawalnym wizerunkiem przedsiębiorcy. W rzeczywistości bowiem związane jest ono z podejmowaną przez niego aktywnością, a wizerunek, choć jest jej nieodłącznym i niezwykle istotnym elementem, stanowi jedynie jeden z elementów tejże działalności.
Wyrok WSA w Rzeszowie z 7 listopada 2013 r., I SA/Rz 887/13
