Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie był sposób rozliczania przychodów i kosztów z działalności wykonywanej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń, w kontekście uprawnienia do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Chodziło o spółkę prowadzącą działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie dwóch zezwoleń w jednej lokalizacji, tj. obie inwestycje umiejscowione zostały na tych samych nieruchomościach. Zakres rodzajów działalności prowadzonych w pierwszym zezwoleniu obejmuje także zakres rodzajów działalności prowadzonych w drugim zezwoleniu.

Spółka uważała, że jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu (wyniku podatkowego) zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych (osiąganego na terenie tej samej strefy) oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych na prowadzenie działalności na terenie SSE. W jej przekonaniu, nie istnieje wymóg dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE dla projektów strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami. Spółka uznała, że powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej (tj. faktycznie otrzymanego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie dwóch zezwoleń łącznie) najpierw na dzień uzyskania pierwszego zezwolenia, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach pierwszego zezwolenia limitu pomocy publicznej, na dzień wydania drugiego zezwolenia.

Dyrektor Izby Skarbowej się nie zgodził. Zdaniem fiskusa spółka zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, czyli w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. W rezultacie operacja ta powinna umożliwić rozliczenie wszystkich projektów z osobna pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego przedsiębiorcy limitu pomocy publicznej. Według organu interpretacyjnego skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), a dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to spółka zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do poszczególnych posiadanych zezwoleń. Zdaniem organu, prowadzenie jednej bądź kilku ewidencji dla wszystkich posiadanych zezwoleń prowadzić może w niektórych sytuacjach do innych rezultatów z punktu widzenia ustalania wysokości zobowiązania podatkowego. Według fiskusa spółka nie ma prawa do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie strefy na poszczególne zezwolenia.

Sprawę musiał rozstrzygnąć WSA w Poznaniu. Sąd na wstępie zwrócił uwagę, że całkowicie dopuszczalne jest posiadanie przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie strefy. Co więcej ten sam rodzaj działalności może być prowadzony na podstawie różnych zezwoleń posiadanych przez jednego przedsiębiorcę przy użyciu tych samych środków trwałych i przy zatrudnieniu tych samych pracowników. Jednocześnie brak jest przepisu wskazującego jak rozliczać przychody i koszty, a także jak korzystać ze zwolnienia podatkowego w takiej sytuacji.
Zdaniem sądu stanowisko fiskusa dotyczącego obowiązku odrębnego rozliczania wysokości pomocy publicznej, co do każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, a w tym celu odrębnego ustalania dochodu i poniesionej straty w odniesieniu do każdego zezwolenia nie znajduje uzasadnienia w obecnym stanie prawnym.
 

Sąd zgodził się za to ze spółką, że dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwoleń, spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej, na podstawie wszystkich dwóch posiadanych przez nią zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ani bowiem przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, ani też przepisy ustawy o CIT nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde ze zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom wykorzystywania dostępnego limitu. Tym samym podmiot korzystający jednocześnie z kilku zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie jednej SSE, uprawniony jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej, będąc przy tym uprawnionym do prowadzenia jednej ewidencji i ustalania na jej podstawie dochodu zwolnionego z opodatkowania, w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu z działalności gospodarczej niepodlegającej zwolnieniu.

Przedstawiony powyżej pogląd był wielokrotnie wyrażany w aktualnym i jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych. Należy tu zwrócić uwagę na wyroki:
- WSA w Rzeszowie z dnia 8 grudnia 2015 r., I SA/Rz 1035/15;
- WSA we Wrocławiu z 14.04.2016 r. I SA/Wr 70/16, z 16.06.2016 r., I SA/Wr 447/16;
- WSA w Łodzi z 26.10.2016 r., I SA/Łd 646/16,
- WSA w Gorzowie Wlkp. z 3.11.2016 r., I SA/Go 314/16,
- WSA w Gliwicach z 7.3.2017 r., I SA/Gl 1194/16 oraz
- NSA z 19 lipca 2016 r., II FSK 1849/14.
 

Także w interpretacji wydanej 6 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-I-3.4510.82.2017.1.IZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko, w świetle, którego: w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie więcej niż jednego zezwolenia strefowego (...) spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu mogącego podlegać zwolnieniu od CIT oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest, bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy. Analogiczne stanowisko organy podatkowe zaprezentowały m.in. w następujących pismach:
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3.07.2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT, LEX nr 351383;
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11.05.2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.1.JKT, LEX nr 346403;
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22.05.2014 r., sygn. ILPB3/423-103/14-3/JG,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12.06.2014 r.,sygn. ILPB3/423-133/14-3/KS,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12.02.2014 r., sygn. ILPB3/423-550/13-2/PR,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 listopada 2013 r., sygn. IPTPB3/423-382/13-3/KJ,
- interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21.08.2014 r., ITPB3/423-228a/14/PST, LEX nr 239303 - tą interpretację opisywaliśmy w ramach omówienia pt.: SSE: dwa zezwolenia i jedna księgowość.
 

Wyrok WSA w Poznaniu z 5.04.2017 r., I SA/Po 1303/16, LEX nr 2278428

 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów