Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności z Konstytucją:
- art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej (o.p.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002 roku (obecnie art. 70 § 8) oraz
- art. 33 § 2 w związku z art. 33 § 1 o.p.

W przedmiotowej sprawie wobec spółki zostało wszczęte postępowanie kontrolne w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Fiskus zabezpieczył przybliżoną kwotę niezapłaconego zobowiązania podatkowego oraz kwotę odsetek wyliczoną na dzień wydania decyzji - z uwagi na uzasadnione obawy, że przyszłe zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane.

Zdaniem spółki przepisy określające termin przedawnienia zobowiązania podatkowego wskazują zakres ochrony praw podatnika, w szczególności własności i innych praw majątkowych, przed władczą ingerencją organów państwa. Jednak w sytuacji, gdy na majątku podatnika zostanie dokonane zabezpieczenie rzeczowe zobowiązań podatkowych, przestaje mu przysługiwać ochrona wynikająca z art. 70 § 1 o.p. regulującego termin przedawnienia zobowiązań podatkowych.

W ocenie spółki - z uwagi na treść art. 70 § 6 o.p. - własność i inne prawa majątkowe podatników nie podlegają równej ochronie prawnej. Mniejszy zakres ochrony przysługuje składnikom majątkowym o znacznej wartości, pozwalającej na pełne zaspokojenie z przedmiotu zabezpieczenia po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Mniejszy zakres ochrony przysługuje również tym składnikom majątkowym, które mogą zostać objęte zabezpieczeniem, w przeciwieństwie do majątku obrotowego, któremu przysługuje większa ochrona prawna, co jest niezgodne z art. 64 ust. 2 konstytucji.
Na podstawie art. 33 o.p., organy podatkowe mają prawo stosować instytucję zabezpieczenia do dwóch rodzajów należności, tj. zobowiązań podatkowych przed upływem terminu ich płatności oraz należności, w stosunku do których nie została wydana decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego, określająca wysokość zobowiązania bądź określająca zwrot podatku. W tym drugim przypadku organy podatkowe mogą dokonać zabezpieczenia zobowiązania przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania, jeżeli toczy się postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne (art. 33 § 2 o.p.) oraz zachodzi uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane.

W ocenie spółki, pojęcie "uzasadniona obawa", użyte w art. 33 § 1 o.p., ma charakter nieostry i nie zostało w ustawie zdefiniowane. Ustawodawca dokonał jedynie w pewnym zakresie przybliżenia jego treści poprzez podanie przykładów. Art. 33 § 2 w zw. z art. 33 § 1 o.p. w zakresie, w jakim przyznaje organom podatkowym prawo do zabezpieczenia zobowiązań podatkowych poprzez odwołanie się do klauzuli generalnej zawierającej znaczny zakres luzu decyzyjnego narusza zdaniem skarżącej postanowienia konstytucji. Taki bowiem sposób uregulowania w ustawie kompetencji do ingerencji w prawo własności jest sprzeczny z art. 64 ust. 3 konstytucji - podkreśla skarżąca spółka.

Rozprawie będzie przewodniczyła sędzia TK Teresa Liszcz, sprawozdawcą będzie sędzia TK Wojciech Hermeliński