Warunkiem prowadzenia innej działalności jest to, aby jej wykonywanie nie powodowało konfliktu interesów i niezgodności między poszczególnymi rodzajami działalności, nie naruszało niezależności i bezstronności doradcy podatkowego i aby nie pozostawało w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej doradcy podatkowego.

Zasady etyki stanowią natomiast, że doradca zobowiązany jest do dokonania w sposób rzetelny oceny, czy prowadzona przez niego działalność gospodarcza, o której jest mowa w ustawie o doradztwie podatkowym, nie spowoduje konfliktu interesów pomiędzy doradcą podatkowym a jego klientami lub nie spowoduje naruszenia obowiązujących go przepisów, w szczególności zasad etyki. Poza tym doradca podatkowy powinien zaniechać podejmowania działalności gospodarczej w sytuacji, gdy chociaż jeden klient prowadzi działalność gospodarczą na planowanym przez doradcę terenie działania oraz w takim samym zakresie, chyba że uzyska pisemną zgodę na prowadzenie działalności lub podjęcie zatrudnienia w tym zakresie od wszystkich klientów, co do których może wystąpić konflikt interesów pomiędzy doradcą a tymi klientami. Zasadę tę stosuje się również w okresie dwóch lat od zakończenia współpracy z klientem.

Ustawa o doradztwie podatkowym nakłada na doradcę prowadzącego inną działalność gospodarczą obowiązek informacyjny. Jest on mianowicie zobowiązany do pisemnego zawiadomienia Krajowej Rady Doradców Podatkowych o rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej wykraczającej poza zakres czynności określonych w art. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, z podaniem rodzajów prowadzonej działalności oraz o wszelkich zmianach dotyczących zakresu tej działalności w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia jej prowadzenia lub zaistnienia zmian.

Podstawa prawna: Ustawa o doradztwie podatkowym z dnia 5 lipca 1996 r. (Dz.U. Nr 102, poz. 475 ze zm.) i Zasady Etyki Doradców Podatkowych.