Pracodawcy RP: wariant mieszany nie pozwala na pełne odliczenie wydatków eksploatacyjnych

W opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, wykorzystując samochód w wariancie mieszanym, czyli do celów służbowych i prywatnych, nie można odliczyć wszystkich wydatków eksploatacyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wydał interpretację indywidualną (sygn. IPTPP4/443-370/14-2/JM) w sprawie wykładni przepisów związanych z pełnym odliczeniem podatku VAT z tytułu wydatków dotyczących samochodów osobowych wykorzystanych do celów służbowych i prywatnych. Stwierdził w niej, że – z uwagi na przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, które mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku – tzw. wariant mieszany nie pozwala na pełne odliczenie wydatków eksploatacyjnych.

W związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów ponoszony jest szereg wydatków (służących pojazdom wykorzystywanym także do celów innych niż działalność gospodarcza), bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe. Tym samym wydatki wynikające z użytkowania samochodów osobowych, do których stosuje się ograniczone do 50 proc. prawo do odliczenia podatku naliczonego, objęte są dyspozycją przepisów art. 86a ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy, ponieważ katalog wydatków związanych z użytkowaniem takich samochodów wymienia w przepisie art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy jedynie przykładowe wydatki, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1.

Spółka z o.o. będąca wnioskodawcą miała jednak odmienne zdanie na ten temat. Uważała ona, że w związku z tym, iż jest podatnikiem VAT posiadającym flotę samochodową, w której znajdują się różnego rodzaju pojazdy wykorzystywane w sposób mieszany, to przysługuje jej prawo do odliczenia 100 proc. VAT naliczonego od wydatków, które są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą.

Swoje stanowisko uzasadniała stwierdzeniem, że implementacja decyzji derogacyjnej, jakiej dokonała Polska w ustawie o VAT, wprowadziła ograniczenia wykraczające poza upoważnienie wynikające z decyzji derogacyjnej, czyli specjalnego środka umożliwiającego odstąpienie od zasad unijnego systemu opodatkowania podatkiem VAT udzielanego na podstawie z art. 395 dyrektywy VAT. Zgodnie z tym przepisem, decyzję określającą odstępstwa od unijnego systemu podatku VAT wydaje Rada UE, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji Europejskiej. Przepisem implementującym decyzję derogacyjną jest art. 86a ustawy o VAT, określający zakres ograniczenia w prawie do odliczenia VAT od wydatków związanych z samochodami. Zdaniem spółki przepis implementujący normę z decyzji derogacyjnej powinien obejmować nie tylko nabycie przez podatnika towarów do montażu w pojeździe, ale nabycie wszelkich towarów i usług wykorzystywanych na potrzeby pojazdu, które są w całości związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie podzielił jednak tych wątpliwości i potwierdził, że powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uwzględniają wytyczne płynące z Decyzji wykonawczej. Jednocześnie podkreślił, że czasowe ograniczenie (do 30 czerwca 2015 r.), określone w art. 12 ustawy nowelizującej, odnośnie całkowitego zakazu odliczenia podatku naliczonego, dotyczy wyłącznie pojazdów objętych klauzulą „stand still”, czyli w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia przed wejściem Polski do UE, a także, że Polska nie jest zobowiązana do implementacji decyzji wykonawczej w całości, a kwestia ta była przedmiotem orzeczenia TSUE z 13 grudnia 2012 r. C-395/11.

Uznał, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W takim wypadku spółce przysługiwać będzie ograniczone do 50 proc. prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem samochodów osobowych przeznaczonych do użytku „mieszanego”, ponieważ zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 3 katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy, obejmuje m.in. nabycie innych towarów i usług związanych z eksploatacją tych pojazdów. Ponoszone przez spółkę koszty związane są z konkretnym samochodem. Oznacza to, że ponoszonych kosztów nie można odnosić do ogółu wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Takie stanowisko Ministerstwa Finansów prowadzi do pozbawienia przedsiębiorców możliwości odliczenia całości podatku VAT naliczonego od wydatków związanych tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Będzie to stanowiło znaczne obciążenie dla przedsiębiorców, których działalność gospodarcza wiąże się z posiadaniem floty samochodów wykorzystywanych w sposób mieszany, mimo że chodzi w tym przypadku tylko o odliczenie kosztów eksploatacji związanych z prowadzeniem działalności. Stanowisko to przeniesie się oczywiście na praktykę organów podatkowych, które będą się do niego stosowały. Należy mieć nadzieję, że sądy administracyjne nie podzielą zdania Ministra Finansów i zostanie wypracowana linia orzecznicza, która przeciwstawi się powstałej do tego czasu praktyce.

Źródło: www.pracodawcyrp.pl, stan z dnia 8 września 2014 r.

Data publikacji: 8 września 2014 r.