Zgodnie z dyrektywą, w projekcie nowelizacji ustawy zdefiniowane zostało pojęcie bonu. Może mieć on formę papierową, np. na zakup książki lub elektroniczną. Może też być odbierany drogą elektroniczną kod kreskowy, którego posiadacz otrzyma zamówiony towar.

 


Różne rodzaje bonów

Określono pojęcia: bon jednego przeznaczenia (bon SPV, np. bon na usługę fryzjerską, która będzie opodatkowana w Polsce) i bon różnego przeznaczenia (bon MPV, np. karty prezentowe na towary lub usługi objęte różnymi stawkami podatku VAT). Przedstawiono zasady opodatkowania transakcji z użyciem bonów (w szczególności w łańcuchu dystrybucji) oraz regulacje dotyczące podstawy opodatkowania dla transakcji z użyciem bonów różnego przeznaczenia.

 

 

 

Transfer bonu to towar lub usług

Transfer bonu jednego przeznaczenia, dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu będzie uznany za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy. Jak wskazuje MF, oznacza to, że emitent takiego bonu będzie musiał odprowadzić VAT od pierwszego wprowadzenia bonu do obrotu, tak jakby towary nim objęte zostały dostarczone lub usługi objęte bonem zostały wykonane. Co ważne, samo wydanie takiego bonu będzie wymagało naliczenia VAT niezależnie od tego, czy będzie on zrealizowany i zostanie wydany towar lub wyświadczona usługa. Jak wynika z założeń do projektu ustawy, rozwiązanie to ma dotyczyć również dystrybutorów, którzy we własnym imieniu i na własny rachunek sprzedają (odsprzedają) bony jednego przeznaczenia. Tacy dystrybutorzy będą musieli odprowadzać VAT od ich sprzedaży, tak jakby otrzymane przez nich wynagrodzenie za te bony było wynagrodzeniem za towary lub usługi objęte bonem.

Zobacz również: Zapłata na błędny rachunek VAT to nie koniec świata >>

Już w 2019 r. będzie niższy VAT od e-booków >>

Bony towarowe a VAT >>

Rozliczenie VAT od bonów

Jak wynika z założeń, faktycznego przekazania towarów lub świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia (przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia), nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon. Oznacza to, że samo wydanie towaru lub wykonanie usługi za bon – nie będzie powodowało, że podatek zostanie naliczony ponownie w części pokrytej bonem. Z kolei jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokona podatnik działający w imieniu innego podatnika, to taki transfer będzie stanowił dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy – dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik upoważniony. Jeśli dostawca towarów lub usługodawca nie będzie jednocześnie emitentem bonu jednego przeznaczenia działającym we własnym imieniu, to wtedy należy uznać, że dostawca towarów (usługodawca) dokonał dostawy towarów (wyświadczył usługę) na rzecz podatnika, który ten bon wyemitował. W przypadku bonów różnego przeznaczenia doprecyzowano, że VAT powinien zostać pobrany, gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany bon dotyczy. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega bowiem faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia, przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia. Będzie to oznaczać, że wcześniejszy transfer bonów różnego przeznaczenia nie powinien podlegać podatkowi VAT. Nowe regulacje dotyczące bonów będą miały zastosowanie wyłącznie do bonów wyemitowanych po 31 grudnia 2018 r.

Zobacz również: UE: Będą kolejne ograniczenia w transakcjach transgranicznych >>

Zmiany w opodatkowaniu usług elektronicznych

Nowelizacja ma wprowadzić także zmiany w opodatkowaniu usług elektronicznych świadczonych konsumentom z innych niż Polska państw członkowskich UE. Chodzi tu o usługi telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych. Z przyjętego projektu zmian wynika, że wprowadzony zostanie próg 10 tys. euro lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej (42 tys. zł), odnoszący się do rocznej wartości netto usług elektronicznych (świadczonych unijnym konsumentom spoza Polski) – do wysokości którego unijni podatnicy będą mogli rozliczać VAT z tytułu wykonywania takich usług według reguł obowiązujących dla transakcji krajowych (w państwie członkowskim ich siedziby). Jak wskazuje MF, rozwiązanie to jest korzystne dla małych i średnich firm oraz podmiotów typu start-up, jednak podatnicy będą mogli sami zdecydować, czy rozliczać VAT w państwach członkowskich odbiorców ich usług.