W przedmiotowej sprawie dyrektor izby celnej prowadził administracyjne postępowanie egzekucyjne wobec majątku spółki, które związane było ze złożeniem przez spółkę deklaracji w podatku od gier. Spółka wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji, ponieważ w jej ocenie wraz ze złożeniem wniosku o potrącenie wierzytelności przestał istnieć obowiązek podatkowy, którego dotyczy postępowanie egzekucyjne.
WSA, do którego najpierw trafiła sprawa wskazał, że ani złożenie wniosku o potrącenie wierzytelności, ani złożenie deklaracji korygującej nie powoduje, że należność wskazana w tytule wykonawczym – wystawionym w związku z niezapłaceniem należności wynikającej z wcześniejszej deklaracji spółki – przestaje istnieć. W takiej sytuacji zmianie ulega jedynie wysokość należności objętej tytułem wykonawczym, wynikająca z wygaśnięcia należności w części, o której jest mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 137, poz. 1541). Wierzyciel informuje wówczas organ egzekucyjny oraz podaje datę powstania zmiany i jej przyczynę. Niemniej jednak, tytuł wykonawczy wciąż podlegał egzekucji, chociaż w innej wysokości aniżeli wynikałoby to z pierwotnej deklaracji podatkowej.
Sprawa trafiła do NSA. Sąd kasacyjny zgadzając się ze stanowiskiem WSA wskazał, że po złożeniu korekty deklaracji, należność istniała, choć w innej wysokości. Istotne jest też to, że deklaracja korygująca związana była z wnioskiem o potrącenie wierzytelności. A sam wniosek nie jest potwierdzeniem uregulowania zaległości (to można było stwierdzić dopiero w odrębnym postępowaniu, które nie było jeszcze zakończone). NSA nie podzielił więc konkluzji spółki, że w opisanej sytuacji złożenie korekty deklaracji zrodziło konieczność umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Wyrok NSA z 8 stycznia 2013 r., II FSK 884/11