Podatnik nabył mieszkanie w 2003 r., a rok później udział w garażu podziemnym. Następnie w 2008 r. podatnik sprzedał łącznie obie nieruchomości. W związku z tym naczelnik urzędu skarbowego określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Organ wyjaśnił, że sprzedaż nieruchomości i praw majątkowych, dokonana w okolicznościach określonych art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy PIT, jest zdarzeniem powodującym powstanie zobowiązania podatkowego, czyli opodatkowaniu podlega przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat od jej nabycia. Naczelnik uznał, że opodatkowaniu nie będzie podlegała sprzedaż mieszkania, ale sama kwota odpowiadająca wartości garażu.
Podatnik zanegował decyzję organu i argumentował, że lokal i stanowisko garażowe stanowiły jeden i ten sam przedmiot obrotu prawnego – sprzedaży. Podatnik wskazywał, że ten sam nabywca kupił obie te nieruchomości na podstawie jednej i tej samej umowy sprzedaży. Zdaniem podatnika, mieszkanie i garaż łącznie stanowią funkcjonalną całość, obie nieruchomości uzupełniają się i są ze sobą związane. Ponadto podatnik wyjaśniał, że późniejsze formalne nabycie stanowiska garażowego było spowodowane przedłużającymi się czynnościami urzędowymi i sądowymi – zakładaniem księgi wieczystej dla garażu, będącego nieruchomością wspólną. Ponadto wydanie stanowiska garażowego nastąpiło wraz z wydaniem nabywcy mieszkania. Od tej daty nabywca mieszkania posiadał miejsce garażowe i ponosił wszystkie związane z tym ciężary. Zdaniem podatnika, rozdzielenie umowy kupna-sprzedaży na dwa akty notarialne nie oznacza, że faktycznie zostały zawarte dwie odrębne umowy, które należałoby oddzielnie opodatkowywać.
Dyrektor izby skarbowej jako organ odwoławczy konsekwentnie stwierdził, że sprzedaż garażu podlega opodatkowaniu, przy czym przedstawione okoliczności przez podatnika nie mają znaczenia, gdyż liczy się data nabycia lokalu, czyli rok 2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny (III SA/Wa 3860/14) przychylił się do argumentacji organów podatkowych. WSA wskazał, że podatnik zawarł, w różnych datach, dwie umowy kupna dotyczące różnych nieruchomości. Ponadto sąd zwrócił uwagę, że w umowie kupna mieszkania zawarto zapis o lokalu użytkowym, czyli garażu, ale przy tym zaznaczono, że jego własność zostanie przeniesiona odrębną umową.
14 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 370/16) również zaaprobował argumentację fiskusa. NSA podkreślił znaczenie okoliczności faktycznych: nabycie mieszkania miało miejsce w 2003 r., a garażu w 2004 r., natomiast sprzedaż obu nieruchomości w 2008 r. Od momentu nabycia lokalu do jego sprzedaży minęło pięć lat, a w przypadku garażu cztery lata - podkreślił NSA. Natomiast reszta podnoszonych okoliczności przez podatnika nie ma znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania.
