W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka, która zawarła umowę gwarancyjną, na mocy której zarządca gwarantuje uzyskanie przez spółkę uzgodnionego poziomu przychodów z tytułu wynajmu powierzchni należących do spółki. Spółka zapytała fiskusa, czy świadczenie gwarancyjne, które zarządca będzie zobowiązany wypłacić spółce w wykonaniu zapisów umowy gwarancyjnej, będzie podlegało VAT.

Fiskus wbrew stanowisku spółki uznał, że realizowane przez spółkę i zarządcę zobowiązania w ramach zawartej umowy gwarancyjnej stanowią odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Spółka zarzuciła fiskusowi, że ten wydał interpretację pozostającą w sprzeczności z interpretacją wydaną dla drugiej strony umowy będącej przedmiotem zapytania i znajdującą się już w obiegu prawnym. Obie interpretacje dotyczyły tej samej sprawy i wzajemnie się wykluczały. Spółka zarzuciła fiskusowi, że ten nie uwzględnił tej interpretacji zarówno na etapie wydawania interpretacji indywidualnej dla spółki, jak również na etapie wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Zdaniem spółki stanowi to naruszenie zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa poprzez naruszenie gwarancji pewności prawa oraz naruszenie równości wobec prawa poprzez dyskryminację spółki.

Zobacz książkę  "Pisma w sprawach interpretacji prawa podatkowego. Wyjaśnienia, postępowanie, orzecznictwo" dostępną w księgarni internetowej Profinfo >>

W sprawie ostatecznie wypowiedział się NSA. Zdaniem sądu, brak jest podstaw do przyjęcia, że z okoliczności wydania korzystnej interpretacji podatkowej dla swojego kontrahenta, nawet jeżeli jest to druga strona opisanej we wniosku transakcji, wnioskodawca może wywodzić konieczność wydania interpretacji o tej samej treści, która została wydana w odniesieniu do kontrahenta. Interpretacje wydawane na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej mają ze swej istoty charakter indywidualny i jednostkowy. Każdy ma prawo wystąpić o taką interpretację w swojej indywidualnej sprawie i uzyskać stosowną do przedstawionego stanu faktycznego informację o jego sytuacji prawnej. Jednakże z interpretacji wydanej na rzecz innego podatnika nie można wywodzić korzystnych dla siebie skutków prawnych, jeżeli pozostają one w sprzeczności z prawidłową wykładnią prawa materialnego.

Wyrok NSA z 14 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 540/14

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa