W przedmiotowej sprawie spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oddelegowuje pracowników do pracy za granicą. Za zgodą pracodawcy pracownicy korzystają z samochodów osobowych wynajętych od firm typu "rent a car". Pracownicy dokumentują poza tym wydatki związane z zakupem paliwa, części samochodowych, opłat za autostrady i parkingi.
Zdaniem spółki wydatki dotyczące wynajmu samochodu oraz wydatki na paliwo, części samochodowe, autostrady, parkingi, itp. są zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT , kosztami uzyskania przychodów.
Organ podatkowy uznał jednak stanowisko spółki za nieprawidłowe przyjmując, że zarówno opłaty wynikające z wynajmu samochodu osobowego jak i wydatki na zakup paliwa, opłaty za przejazd autostradą, opłaty parkingowe oraz wydatki na części samochodowe zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT , w ograniczonej wysokości.
Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. O ile zatem wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu, o tyle wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą, są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. Jak wyjaśnił sąd, suma wydatków limitowanych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT , nie może przekroczyć kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, więc tego rodzaju statystyczna kalkulacja nie może być w jakikolwiek sposób utożsamiana z opłatami, które jej nie podlegają.
Wyrok NSA z 17 października 2012 r., II FSK 467/11, LEX nr 1221183
Przywołane akty prawne:
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 t.j.)