Koszty poniesione na szkolenie pracowników, którego celem jest przygotowanie ich do obsługi i eksploatacji zakupionego środka trwałego nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego. Tego rodzaju koszty stanowią koszty okresu ujmowane jednorazowo w ciężar wyniku finansowego w okresie ich poniesienia. Rozwiązanie to wynika zarówno z krajowych przepisów rachunkowości - ustawa o rachunkowości, jak i z przepisów międzynarodowych (MSR 38 "Wartości niematerialne).

Koszty ponoszone na szkolenie pracowników stanowią nakłady związane z wytwarzaniem we własnym zakresie wartości niematerialnych i prawnych w postaci wiedzy i umiejętności pracowników. Zgodnie z przywołanymi regulacjami rachunkowości jednostka nie ma prawa aktywować wytworzonych we własnym zakresie składników wartości niematerialnych, z wyjątkiem kosztów prowadzonych przez siebie prac rozwojowych.

Nakłady na szkolenie nie mogą być traktowane jako prace rozwojowe. Koszty ponoszone na szkolenie pracowników nie spełniają warunków definicyjnych aktywów, bowiem przyjmuje się, że jednostka nie jest w stanie sprawować kontroli nad korzyściami wynikającymi z wiedzy pracowników.