Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach lokalowych zespoły garaży dla samochodów osobowych użytkowanych przez członków spółdzielni na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz dwa garaże zajmowane przez członków spółdzielni na podstawie umowy najmu.

Wszystkie garaże są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem, tj. do przechowywania samochodów prywatnych członków spółdzielni.

Spółdzielnia od ww. garaży odprowadza podatek od nieruchomości wg podziału;

· od garaży zajmowanych na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu wg stawki dla budynków pozostałych,

· od dwóch garaży wynajmowanych wg stawki najwyższej tj. jak od działalności gospodarczej.

Czy stanowisko spółdzielni jest prawidłowe?
Tak, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Specyfiką podatku od nieruchomości – jak również pozostałych podatków lokalnych (do pobierania których właściwe są gminne organy podatkowe, i które jednocześnie są dochodami gmin) – jest to, że władze lokalne mają pewne kompetencje do kształtowania wysokości opodatkowania. W ramach tych kompetencji mogą ustalać wysokość stawek podatkowych (w ramach ustalonego w przepisach ustawy maksimum) oraz wprowadzać pozaustawowe zwolnienia przedmiotowe od podatku.

Przepis art. 5 ust. 1 in principio ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l., stanowi, że to rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie wysokości określonej w u.p.o.l.

Przepisy u.p.o.l. ustalają różne limity stawek dla poszczególnych budynków, w tym różne dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i różne na budynków pozostałych.

Zgodnie z definicją zawartą w u.p.o.l. budynek związany z działalnością gospodarczą to budynek będący w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Przepisy u.p.o.l. nakazują rozumieć działalność gospodarczą zgodnie z przepisami Prawa działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem kilku wyjątków niemających tu zastosowania). Obecnie odwołać się należy do przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Na tle przepisów o prowadzeniu działalności gospodarczej przyjmuje się, że spółdzielnie mieszkaniowe nie są przedsiębiorcami (nie prowadzą działalności gospodarczej) w zakresie wykonywania swojej działalności statutowej (zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków i ich rodzin). W pozostałym zakresie spółdzielnia mieszkaniowa może prowadzić działalność na własny rachunek (na własne ryzyko) i w tym zakresie należy uznać ją za przedsiębiorcę. Dotyczyć to może właśnie przypadków wynajmowania lokali użytkowych (o czym mowa w pytaniu).

Tak więc w zakresie:

· garaży zajmowanych na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spółdzielnia nie prowadzi działalności gospodarczej, a zatem garaże te powinny być opodatkowane jako budynki pozostałe;

· garaży wynajmowanych – spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą i w związku z tym garaże te powinny być opodatkowane jako budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.