Podatek od sprzedaży detalicznej został wprowadzony do polskiego prawa ustawą z 6 lipca 2016 r. Ustawa ta weszła w życie 1 września 2016 r., jednak sam podatek pierwszy raz miał zastosowanie do przychodów osiągniętych od 1 stycznia 2021 r.
Ustawa wskazuje wprost, że podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni, czyli osoby fizyczne, osoby prawne, spółki cywilne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, dokonujące na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem, także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.
Pytanie o usługi
Trzeba zwrócić uwagę zwłaszcza na ostatni zwrot – „także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej”. Czytając wprost przepis zdaje się nie być wątpliwości w tym zakresie, że jeśli świadczona usługa jest dodatkowa, a głównym świadczeniem jest sprzedaż towaru, wówczas przychód z takiej sprzedaży wlicza się do podstawy opodatkowania tym podatkiem. W przeciwnym przypadku (tj. gdy to usługa jest elementem głównym świadczenia), taki przychód nie powinien zwiększać podstawy opodatkowania.
Okazuje się jednak, że organy podatkowe mają inne zdanie w tym zakresie. W interpretacji 30 grudnia 2022 r. (nr 0111-KDIB3-3.4019.4.2022.1.JS) organ stwierdził, że używając pojęcia „towarzyszy” ustawodawca ustanawia normę, zgodnie z którą za każdym razem, gdy mamy do czynienia ze sprzedażą towarów i usług w ramach jednego świadczenia, niezależnie od tego czy to towary czy też usługi mają charakter dominujący w świadczeniu, należy całą wartość sprzedaży wliczyć w przychód ze sprzedaży detalicznej (z wyjątkiem sytuacji gdy usługi są odrębnie zaewidencjonowane od sprzedaży towaru). Organ podkreślił, że nie można uznać za odrębne zaewidencjonowanie usługi, w sytuacji gdy tylko ona została zaewidencjonowana – jako świadczenie kompleksowe na gruncie VAT. W omawianej interpretacji organ uznał, że w sytuacji gdy wnioskodawca świadczy usługi montażowo-remontowe na rzecz konsumentów, którym towarzyszy sprzedaż odpowiednich materiałów (towarów), to w przypadku braku odrębnego zaewidencjonowania usług należy wliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej cały przychód osiągnięty z tej sprzedaży (z uwzględnieniem przychodu ze świadczonych usług).
Podstawę opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej stanowi przychód z takiej sprzedaży. Natomiast przychodem ze sprzedaży detalicznej w myśl ustawy są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru. Widać tu różnicę w rozumieniu pojęcia przychodu na gruncie ustaw o podatkach dochodowych a ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej – w przypadku tego drugiego mowa bowiem o kwotach „otrzymanych”, natomiast co do zasady w myśl ustaw o podatkach dochodowych przychodem z działalności są kwoty należne, choćby nie zostały jeszcze otrzymane.
Podstawa opodatkowania i podatek
Podstawę opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów z takiej sprzedaży ponad kwotę 17 mln zł. Przychód określany jest na podstawie wielkości sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej podatnika oraz niezaewidencjonowanej w związku ze zwolnieniem z obowiązku stosowania kas fiskalnych. Co istotne, przychód określa się w wartości netto (tj. nie obejmuje należnego od sprzedaży podatku od towarów i usług).
Generalnie podatkiem są objęci najwięksi przedsiębiorcy prowadzący sprzedaż na rzecz osób fizycznych.
Obliczenie oraz wpłata podatku następuje w okresach miesięcznych. Podatnicy są obowiązani składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe o wysokości należnego podatku (PSD-1) oraz wpłacać ten podatek do 25. dnia miesiąca następnego. Jeśli w danym miesiącu sprzedaż nie przekroczy ustawowych progów, wówczas nie ma obowiązku składania deklaracji.
Co ważne, do 30 czerwca 2023 nie podlegała opodatkowaniu sprzedaż detaliczna: benzyn silnikowych, olejów napędowych, biokomponentów stanowiących samoistne paliwa oraz gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych – o których mowa w ustawie z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Oznacza to, że od 1 lipca podmioty prowadzące sprzedaż powyższych towarów są obowiązani do zapłaty podatku od sprzedaży detalicznej po przekroczeniu ustawowych progów, to zaś może odbić się na konsumentach, może bowiem spowodować podwyżkę cen na stacjach benzynowych.
Czytaj również: Podatek minimalny wróci już w przyszłym roku >>
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
