NSA zwrócił uwagę, że spółka, składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazała, iż wprowadzenie procedury archiwizowania i przechowywania dokumentów w formie elektronicznej nie wpłynie na jej prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów udokumentowanych dokumentami, w zakresie w jakim prawo to przysługiwałoby na podstawie dokumentu przechowywanego w formie papierowej.

Zobacz również: NSA: Wybór należy do podatnika, ale organ może dać mu wskazówki >>
 

Istotna była dla niej ocena sposobu dokumentowania wydatków w formie elektronicznej i w tej kwestii oczekiwała stanowiska organu - nie zaś tego, czy dokumentowanie (archiwizowanie i przechowywanie dokumentów) w formie elektronicznej nie pozbawi jej prawa do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

Zobacz linię orzeczniczą w LEX: Przesłanka wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej >

 

Prawidłowość dokumentowania kosztów

NSA uznał, że w skardze kasacyjnej organ słusznie podniósł, że to nie kwestia prawa do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów skarżącej stanowiła istotę problemu, lecz prawidłowość sposobu dokumentowania (archiwizowania i przechowywania dokumentów) w formie elektronicznej. Zatem, konieczna w sprawie była całościowa analiza wniosku skarżącej, a nie skoncentrowanie się - jak uczynił to sąd pierwszej instancji - na przywołanych przez spółkę we wniosku o interpretację przepisach, tym bardziej, że z art. 14b par. 3 ordynacji podatkowej nie wynika, aby to treść przywołanych przez wnioskodawcę przepisów prawnych determinowała treść wydanej interpretacji indywidualnej. Według NSA, organ trafnie wskazał, że przed wydaniem interpretacji indywidualnej musiałby ocenić opisane przez skarżącą dowody, co jest niedopuszczalne w postępowaniu interpretacyjnym.

Wyrok NSA z 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1351/17