Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego

Zakupiliśmy karty przedpłacone. Będziemy je wydawać naszym kontrahentom - firmom.

Czy jeśli wartość karty przedpłaconej dla jednego kontrahenta będzie powyżej 200 zł, musimy wystawić dla kontrahenta PIT? Czy w związku z faktem, iż wydajemy te karty kontrahentowi, czyli firmie, a nie pracownikowi kontrahenta, nie musimy martwić się o podatek, bo kontrahent powinien dopisać sobie do przychodu otrzymaną kartę z tytułu prowadzonej działalności?

Odpowiedź:

Wartość kart przedpłaconych wydawanych nieodpłatnie kontrahentom – firmom – zaliczana jest u tych kontrahentów do przychodów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów z innych źródeł. Tym samym podatnik wydając takie karty nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

Uzasadnienie:

Zgodnie z definicją art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 128, z późn. zm.) – dalej u.p.b. – karta płatnicza to karta uprawniająca do wypłaty gotówki lub umożliwiająca złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowana przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków.

Na podstawie art. 63 ust. 1 i ust. 3 pkt 4 u.p.b., rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych. Rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2015 r., ILPB1/4511-1-1113/15-2/AMN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wyjaśnił, że karta przedpłacona to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany jej użytkownikowi kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikom) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. Z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Zatem kartę tę, w ocenie organu podatkowego, należy uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

Na mocy art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. – informacje PIT8-C obowiązane są składać, co do zasady, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Z kolei art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., uważa się m.in. te nieodpłatne świadczenia, które nie należą do przychodów określonych w art. 14 u.p.d.o.f.

Ponieważ na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, wartość kart przedpłaconych wydawanych nieodpłatnie kontrahentom – firmom –zaliczana jest u tych kontrahentów do przychodów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów z innych źródeł, tym samym podatnik wydając takie karty nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

Karol Różycki, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego

Odpowiedzi udzielono 11.01.2016 r.