Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą kupiła w Niemczech na potrzeby tej działalności samochód osobowy. Złożyła w urzędzie skarbowym VAT-23 i zapłaciła VAT. W związku z tym, że VAT wyniósł ponad 12.676 zł, nie może odliczyć go w całości, a tylko 6000 zł. Pozostała część VAT powiększy wartość samochodu jako środka trwałego. Przed zarejestrowaniem samochodu zostały poniesione koszty związane z przywiezieniem go do Polski oraz z przeglądem i zakupem wyposażenia, na które zostały wystawione faktury VAT.
Czy można odliczyć VAT od tych faktur, mimo że koszty te nie są bezpośrednio księgowane w księdze, lecz powiększają wartość początkową środka trwałego?
Czy należy je dodać w kwotach brutto do tej wartości, bo już został odliczony VAT w wysokości 6000 zł od zakupu samochodu?
Od wskazanych, pozostałych kosztów, związanych z nabyciem samochodu tj. kosztów sprowadzenia pojazdu do Polski, przeglądu samochodu i zakupu wyposażenia, podatnik ma prawo odliczyć naliczony VAT na zasadach ogólnych w pełnej wysokości. Podatek naliczony zawarty w cenie nabytych towarów i usług nie jest objęty ograniczeniem z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u.
Zgodnie z regulacjami art. 86 ust. 1 u.p.t.u. podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewiduje jednak pewne wyjątki. Jeden z tych wyjątków wskazuje, ze prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone w przypadku nabycia samochodu osobowego. Regulacje art. 86 ust. 3 u.p.t.u. wskazują, że w przypadku nabycia samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.
Zacytowana regulacja została zastosowana w praktyce przez podatnika, ponieważ przedsiębiorca odliczył podatek naliczony w kwocie wskazanej ustawą. Podatnik ma jednak wątpliwość, czy w związku z faktem, iż odliczył pełną kwotę 6000 zł VAT od WNT ma prawo do odliczenia VAT poniesionego w cenie kosztów związanych ze sprowadzeniem samochodu do kraju.
Z finansowego punktu widzenia odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z nabyciem pojazdu będzie oznaczało przekroczenie limitu 6000 zł VAT.
Należy jednak zauważyć, że powołane regulacje art. 86 ust. 3 u.p.t.u. literalnie i jednoznacznie wskazują, że przy WNT samochodu osobowego podatnik może odliczyć 60% kwoty podatku należnego z tytułu WNT – nie więcej niż 6000 zł. Wyżej zacytowane ograniczenie procentowe i kwotowe odnosi się, zatem tylko i wyłącznie do kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturze wewnętrznej. Dodatkowe koszty tj. koszty związane z przyjazdem do Polski, przeglądem samochodu, zakupem wyposażenia zostały poniesione w Polsce i zostały udokumentowane fakturami VAT.
Koszty te nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania WNT samochodu. Podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest, bowiem tylko kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić dostawcy samochodu. Podstawa opodatkowania owszem, obejmuje wydatki dodatkowe, takie jak: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, ale tylko takie, które pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. W opisanym przypadku wydatki, o które pyta podatnik zostały poniesione na rzecz podmiotów innych niż sprzedawca samochodu, zatem nie mogą wchodzić do podstawy opodatkowania WNT.
Jest to równoznaczne z tym, że kwota poniesionych wydatków dodatkowych nie będzie uwzględniona w fakturze wewnętrznej a tym samym ich wartość nie będzie wpływała na kwotę podatku należnego z tytułu WNT. W konsekwencji wartość omawianych kosztów oraz fakt ich poniesienia w żaden sposób nie będą miały znaczenia dla ograniczonego prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu WNT.
Uznać należy zatem, że VAT poniesiony w cenie zakupu usług i towarów związanych z przygotowaniem pojazdu do użytkowania nie podlega ograniczonemu prawu do odliczenia. Od poniesionych wydatków podatnik ma prawo odliczyć pełną kwotę podatku naliczonego.
Wartość nabytych towarów i usług należy wykazać odpowiednio w pozycjach 49 i 50 deklaracji VAT-7 (11) tj. nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych.
Wartość początkową środka trwałego należy ustalić poprzez dodanie do kwoty należnej zbywcy wartości kosztów związanych z zakupem naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Innymi słowy, do ceny zakupu należy dodać kwoty netto omawianych, dodatkowych (ubocznych) wydatków poniesionych w związku z zakupem pojazdu.
Czy można odliczyć VAT od tych faktur, mimo że koszty te nie są bezpośrednio księgowane w księdze, lecz powiększają wartość początkową środka trwałego?
Czy należy je dodać w kwotach brutto do tej wartości, bo już został odliczony VAT w wysokości 6000 zł od zakupu samochodu?
Od wskazanych, pozostałych kosztów, związanych z nabyciem samochodu tj. kosztów sprowadzenia pojazdu do Polski, przeglądu samochodu i zakupu wyposażenia, podatnik ma prawo odliczyć naliczony VAT na zasadach ogólnych w pełnej wysokości. Podatek naliczony zawarty w cenie nabytych towarów i usług nie jest objęty ograniczeniem z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u.
Zgodnie z regulacjami art. 86 ust. 1 u.p.t.u. podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Od tej ogólnej zasady ustawodawca przewiduje jednak pewne wyjątki. Jeden z tych wyjątków wskazuje, ze prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone w przypadku nabycia samochodu osobowego. Regulacje art. 86 ust. 3 u.p.t.u. wskazują, że w przypadku nabycia samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.
Zacytowana regulacja została zastosowana w praktyce przez podatnika, ponieważ przedsiębiorca odliczył podatek naliczony w kwocie wskazanej ustawą. Podatnik ma jednak wątpliwość, czy w związku z faktem, iż odliczył pełną kwotę 6000 zł VAT od WNT ma prawo do odliczenia VAT poniesionego w cenie kosztów związanych ze sprowadzeniem samochodu do kraju.
Z finansowego punktu widzenia odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z nabyciem pojazdu będzie oznaczało przekroczenie limitu 6000 zł VAT.
Należy jednak zauważyć, że powołane regulacje art. 86 ust. 3 u.p.t.u. literalnie i jednoznacznie wskazują, że przy WNT samochodu osobowego podatnik może odliczyć 60% kwoty podatku należnego z tytułu WNT – nie więcej niż 6000 zł. Wyżej zacytowane ograniczenie procentowe i kwotowe odnosi się, zatem tylko i wyłącznie do kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturze wewnętrznej. Dodatkowe koszty tj. koszty związane z przyjazdem do Polski, przeglądem samochodu, zakupem wyposażenia zostały poniesione w Polsce i zostały udokumentowane fakturami VAT.
Koszty te nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania WNT samochodu. Podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest, bowiem tylko kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić dostawcy samochodu. Podstawa opodatkowania owszem, obejmuje wydatki dodatkowe, takie jak: prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, ale tylko takie, które pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. W opisanym przypadku wydatki, o które pyta podatnik zostały poniesione na rzecz podmiotów innych niż sprzedawca samochodu, zatem nie mogą wchodzić do podstawy opodatkowania WNT.
Jest to równoznaczne z tym, że kwota poniesionych wydatków dodatkowych nie będzie uwzględniona w fakturze wewnętrznej a tym samym ich wartość nie będzie wpływała na kwotę podatku należnego z tytułu WNT. W konsekwencji wartość omawianych kosztów oraz fakt ich poniesienia w żaden sposób nie będą miały znaczenia dla ograniczonego prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu WNT.
Uznać należy zatem, że VAT poniesiony w cenie zakupu usług i towarów związanych z przygotowaniem pojazdu do użytkowania nie podlega ograniczonemu prawu do odliczenia. Od poniesionych wydatków podatnik ma prawo odliczyć pełną kwotę podatku naliczonego.
Wartość nabytych towarów i usług należy wykazać odpowiednio w pozycjach 49 i 50 deklaracji VAT-7 (11) tj. nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych.
Wartość początkową środka trwałego należy ustalić poprzez dodanie do kwoty należnej zbywcy wartości kosztów związanych z zakupem naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Innymi słowy, do ceny zakupu należy dodać kwoty netto omawianych, dodatkowych (ubocznych) wydatków poniesionych w związku z zakupem pojazdu.