Firma ADP, specjalizująca się świadczeniu usług kadrowo-płacowych, przeprowadziła wśród blisko 33 tys. pracowników z 17 krajów na całym świecie cykliczne badanie „People at Work 2022: A Global Workforce View”, w którym sprawdziła, jak pod wpływem pandemii COVID-19 zmieniło się życie prywatne i zawodowe pracowników. Badanie prowadzone było także w Polsce. 

Sprawdź też: Wypalenie zawodowe - Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI-GS) >

Pandemia (nie) była przyczyną

Jak zauważają autorzy badania, wypalenie zawodowe ma bezpośredni związek z pogorszeniem się zarówno samopoczucia psychicznego, jak również fizycznego pracowników. Na jego wystąpienie mogą mieć wpływ czynniki interpersonalne i organizacyjne związane z miejscem pracy, jak i te indywidualne, m.in. niska odporność na stres czy nie radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Z badania wynika, że co czwarty Polak (23,59 proc.) czuje się wypalony zawodowo i jednoczenie zaznacza, że pandemia nie była tego przyczyną. Co piąty polski pracownik twierdzi jednak, że pandemia pogłębiła u niego ten problem (21,76 proc.). Jedna czwarta pracowników pracujących zdalnie obwinia pandemię jako główny czynnik wypalenia zawodowego. W przypadku pracowników wykonujących swoje zadania z biura jest to 17,49 proc.

Sprawdź też: Porównanie profilu wypalenia zawodowego w grupie informatyków oraz kierowników supermarketów >

Czytaj także: Wypalenie zawodowe nie stanowi podstawy do L4, ale warto zadbać o zdrowie pracowników>>

 


– Problem wypalenia zawodowego jest znany od wielu lat, lecz wciąż czekamy na jego prawne uregulowanie przez WHO. Do tego jednak czasu, to na pracodawcach, managerach i działach HR ciąży największa odpowiedzialność za zdrowie psychiczne pracowników – mówi Anna Barbachowska, dyrektor HR w ADP Polska. – O tym, że pracownik może cierpieć na wypalenie zawodowe świadczą różne symptomy, m.in. częste konflikty ze współpracownikami, zmniejszona koncentracja i efektywność, a także brak możliwości osiągnięcia zamierzonych rezultatów, pomimo dużego wysiłku wkładanego w działanie – tłumaczy.

Sprawdź też: Równowaga praca-życie prywatne a zjawisko wypalenia zawodowego i downshiftingu >

Problem pracowników młodych i doświadczonych

Jak zauważają autorzy badania, w ostatnich dwóch latach rynek pracy na całym świecie zmagał się z globalnymi skutkami pandemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2. W tym czasie pracodawcy musieli dostosować się do aktualnie panujących wymogów bezpieczeństwa, a Polacy – często odizolowani od współpracowników z powodu pracy zdalnej – pozostawali osamotnieni, wyizolowani i zdani tylko na siebie. Z raportu ADP wynika, że w przypadku blisko 14 proc. polskich pracowników, pandemia doprowadziła do wypalenia zawodowego. Najczęściej dotyczyło to osób między 45 a 55 rokiem życia (16,72 proc.).

Sprawdź też: Czynniki determinujące wypalenie zawodowe >

Najbardziej na wypalenie zawodowe narażone są osoby starsze, długotrwale pozostające w jednym miejscu pracy i nie czujące satysfakcji z wykonywanych obowiązków. Mogą oni zmagać się z monotonią, a także zaburzoną równowagą między pracą a życiem prywatnym, co przekłada się na brak czasu na odpoczynek. Pracownicy z długoletnim stażem nie są również tak skomputeryzowani, jak młodsze pokolenia, przez co odczuwają większy dyskomfort pracując z domu oraz trudniej jest im utrzymać relacje ze współpracownikami przez komunikatory – twierdzi ekspertka ADP. – Coraz częściej jednak również najmłodsi, wykształceni pracownicy, dopiero rozpoczynający swoją karierę, cierpią na wypalenie zawodowe. Wynika to m.in. ze stawiania sobie nierealnych do wykonania celów. Szczególnie ważne jest, by działy HR nie podchodziły do tego wyzwania lekceważąco, ale starały się wspólnie z zatrudnionymi wypracowywać najlepsze warunki współpracy oraz realne do realizacji plany, a także wspierały pracowników w tym trudnym dla nich czasie – dodaje Anna Barbachowska.

Sprawdź też: Syndrom wypalenia zawodowego - komentarz praktyczny >

Czytaj: Benefity nie pomogą w przeciwdziałaniu wypaleniu zawodowemu. Potrzebne systemowe rozwiązania>>